Program atomowy Izraela dzięki Wielkiej Brytanii

Dziennikarze BBC dotarli do archiwalnych dokumentów brytyjskich, z których wynika, że wbrew zdecydowanie negatywnej opinii Stanów Zjednoczonych i nie informując Waszyngtonu ostatecznie o kontrakcie, Wielka Brytania w 1958 roku sprzedała Izraelowi 20 ton ciężkiej wody - kluczowego składnika w produkcji plutonu. Brytyjczycy nie domagali się też by Izrael zagwarantował, iż nie użyje tego komponentu dla celów wojskowych.

Indagowany w tej sprawie w programie BBC Newsnight, były sekretarz obrony USA Robert McNamara był "zaszokowany", że Londyn zachował sprawę w tajemnicy przed Waszyngtonem. Wcześniej Stany Zjednoczone odmówiły udostępnienia Izraelowi ciężkiej wody bez uzyskania gwarancji, iż nie zostanie ona wykorzystana dla celów innych niż pokojowe.

Dostarczona Izraelowi ciężka woda została zakupiona przez Wielką Brytanię w Norwegii dla własnych celów. Potrzeby brytyjskie okazały się jednak mniejsze i zadecydowano, że część może zostać przekazana Izraelowi. Dziennikarz BBC, Michael Crock, który zbadał archiwa, wyraża zaskoczenie, że ostateczne decyzje w sprawie kontraktu podejmowane były na szczeblu niższych urzędników MSZ i urzędu atomistyki. Nic nie wskazuje na to, by ówczesny rząd premiera Macmillana był konsultowany w tej sprawie - pisze brytyjski dziennikarz.

Ciężka woda została przetransportowana z Wielkiej Brytanii przez izraelskie statki i znalazła się w centrum atomowym Dimona na pustyni Negew.

Izrael oficjalnie nie posiada broni jądrowej, jednak powszechnie uważa się, że dysponuje on taką bronią.