Problemy z pamięcią? Zacznij działać!

Początkowo zaburzenia dotyczą pamięci bieżącej, krótkoterminowej. Wczesnym objawem trudności w zapamiętywaniu jest kłopot z planowaniem czynności złożonych np. zaplanowanie wyjścia do sklepu. W miarę postępu choroby problemy z zapamiętywaniem bieżących informacji narastają aż do niemożności zapamiętania nawet najprostszych rzeczy (czy dzisiaj jadłem, czy wychodziłem z domu itp.). Zwykle chorzy pamiętają dobrze to, co miało miejsce wiele lat temu.

Dość szybko pojawiają się zaburzenia orientacji. Początkowo dotyczą określania bieżącej daty, czasu, jaki upłynął od jakiegoś wydarzenia, później orientacji w nowym miejscu. W zaawansowanym okresie choroby chory nie wie, gdzie jest. Czasem chce jechać do "swojego domu", nie poznając pomieszczeń we własnym mieszkaniu.

Niekiedy we wczesnym bądź zaawansowanym stadium, choroba może wywoływać problemy z mówieniem. Początkowo jest to zapominanie słów i nazw, a następnie trudności w rozumieniu wypowiedzi. W bardzo zaawansowanych postaciach pojawia się niemożność wypowiadania się i rozumienia.

Przed otępieniem często występuje depresja. Jeśli towarzyszą jej cechy uszkodzenia mózgu to poza smutkiem, przygnębieniem, płaczliwością chorzy bywają lękliwi, drażliwi, z łatwością wybuchają złością.

W zaawansowanych otępieniach zdarzają się urojenia (np. bycia okradanym, mylnego przekonania, że chory nie jest w swoim domu, niewierności małżeńskiej), mylne rozpoznawanie osób (także twarzy w telewizorze jako znanych sobie). Wszystkie te objawy mogą być przyczyną lęku, chęci ucieczki czy poczucia zagrożenia u chorego.

W zaawansowanym okresie choroby otępiennej dochodzi również do zaburzenia zachowania. Może to być niczym nieuzasadnione pobudzenie lub agresja - wybuch gniewu, krzyk, przemoc fizyczna. Niekiedy chorzy stale wędrują, sprawdzając czy opiekun jest w pobliżu, odczuwając przymus powtarzania różnych czynności (np. ciągłe układanie przedmiotów). Zaburzeniom sfery umysłowej towarzyszą też często zaburzenia ruchowe. W głęboko zaawansowanych otępieniach chorzy nie pamiętają, jak się chodzi, porusza i nie potrafią wykonać tych czynności

Wśród osób w podeszłym wieku otępienie jest stanem powszechnie występującym. Szacuje się, że częstość występowania zespołów otępiennych sięga 10-12% populacji w wieku powyżej 65 roku życia. W Polsce grupa ta liczy około 400 tysięcy osób.

Usprawnienie funkcji poznawczych oraz powstrzymanie procesu rozwoju otępienia jest możliwe. Przede wszystkim wymaga wprowadzenia odpowiedniego leczenia. Satysfakcjonujące wyniki można osiągnąć dzięki lekom, których działaniem jest poprawa i usprawnienie czynności intelektualnych, takich jak uczenie się, zapamiętywanie, myślenie.

Leczenie farmakologiczne powinno zostać wsparte ćwiczeniem sprawności intelektualnej, trenowaniem pamięci i koncentracji poprzez wykonywanie prostych zadań. W terapii osób z zaburzeniami pamięci istotne jest również pobudzanie aktywności ruchowej poprzez mobilizowanie chorego do wykonywania czynności ułatwiających samodzielne funkcjonowanie: przygotowywanie posiłków czy podtrzymywanie nawyków higienicznych.

Pomoc w opiece i zrozumieniu problemów osób starszych uzyskać można w ramach kampanii "4przykazanie", której patronem jest firma EGIS Polska Sp. z o. o. Celem kampanii jest zwrócenie uwagi na problemy osób starszych spowodowane zaburzeniami procesów poznawczych: samotność, wyobcowanie i utrata poczucia własnej wartości. Akcja skierowana jest do dorosłych Polaków - dzieci i wnuków seniorów, aby w myśl uniwersalnego i ponadczasowego czwartego przykazania Dekalogu dostrzegli potrzeby ludzi w podeszłym wieku.

W ramach kampanii utworzono serwis internetowy www.4przykazanie.pl stanowiący platformę wymiany i zdobywania informacji dotyczących zaburzeń pamięci i koncentracji związanych z wiekiem, rozpoznania choroby, dostępnych terapii. W serwisie zamieszczono również ćwiczenia usprawniające pamięć i zdolność koncentracji uwagi.

Serdecznie zapraszamy!