Premier Miller rozpoczął wizytę w Dublinie

Miller spotka się z premierem Bertie Ahernem oraz z panią prezydent Mary McAleese. Szef polskiego rządu wybierał się do Irlandii 5 grudnia; wówczas do wizyty nie doszło z powodu wypadku rządowego śmigłowca dzień wcześniej, w którym ucierpiał także premier.

Po niepowodzeniu grudniowego szczytu UE w Brukseli, który nie przyjął unijnej konstytucji, zadanie prowadzenia negocjacji w tej sprawie przejęła Irlandia. Ahern zapowiedział rozmowy dwu- i wielostronne w gronie 25 państw, które pozwolą na ocenę, czy i jakie są szanse kompromisu w sprawie konstytucji UE. Przed najbliższym szczytem Unii w marcu Irlandczycy przedstawią raport z tych konsultacji.

Najbardziej sporną kwestią jest system głosowania w Radzie UE. Polska i Hiszpania obstają przy utrzymaniu korzystnego dla nich systemu uzgodnionego w Nicei w 2000 r. W projekcie unijnej konstytucji zaproponowano przejście w 2009 r. na system podwójnej większości, korzystny dla największych krajów Unii.

W trakcie przewodnictwa Irlandii w UE, 1 maja, nastąpi historyczne rozszerzenie Unii o 10 nowych krajów, w tym Polskę. W tym dniu Dublin będzie miejscem wielkiej ceremonii z udziałem przywódców 25 państw.

Sekretarz stanu w kancelarii premiera Tadeusz Iwiński podkreślił, że Polska ma bardzo dobre kontakty z Irlandią. Zależy nam jednak na ich dalszym rozwijaniu, szczególnie w gospodarce. Wartość obrotów handlowych między obu krajami wynosi 0,5 mld dolarów, a wartość inwestycji irlandzkich w Polsce - ponad 1 mld dolarów.

Irlandia jest przykładem kraju, który zdecydowanie wygrał na członkostwie w Unii Europejskiej i może być dobrym modelem dla Polski. W 1973 r., gdy kraj ten przystąpił do wspólnoty, jego dochód narodowy na jednego mieszkańca wynosił ok. 60% średniej unijnej; obecnie jest to 130% Irlandia jest jednym z najszybciej rozwijających się krajów w UE.

Prawdopodobnie - jak poinformował Iwiński - Miller podziękuje Irlandczykom za ich stanowisko w sprawie pełnego otwarcia rynku pracy dla obywateli z nowych krajów UE po 1 maja. Spośród krajów, które w 2002 r. deklarowały, że umożliwią swobodny przepływ pracowników z nowych państw członkowskich Unii, tylko Wielka Brytania i Irlandia podtrzymują to stanowisko.

Szwedzi wahają się pod presją związków zawodowych. Prawdopodobnie pewne ograniczenia przyjmą też Holendrzy, a Dania i Finlandia rozważają wprowadzenie dwuletniego okresu przejściowego w tym zakresie.