Poznań został Pomnikiem Historii

Poznań zasłużył na miano Pomnika Historii z uwagi na swoją bogatą historię i zachowaną substancję architektoniczną. Poza tym stolica Wielkopolski uznawana jest za kolebkę państwa polskiego i była jednym z najważniejszych ośrodków polityczno-administracyjnych Piastów. Za czasów Przemysła II pełniła rolę stolicy.

Poznań zajął tym samym miejsce obok tak znanych miejsc jak rezerwat archeologiczny w Biskupinie, kopalnia soli w Bochni, Kazimierz Dolny, kopalnia krzemieni w Krzemionkach koło Ostrowca Świętokrzyskiego czy Góra Świętej Anny na Opolszczyźnie.

Ten zaszczytny tytuł przyznawany jest zabytkom nieruchomym o znaczeniu ponadregionalnym, które cechują się dużymi wartościami historycznymi, naukowymi i artystycznymi, mającymi znaczenie dla polskiego dziedzictwa kulturalnego. Muszą być również utrwalone w świadomości społecznej i stanowić źródło inspiracji dla kolejnych pokoleń.

W Poznaniu wyróżniono kilka obszarów składających się na Pomnik Historii. Obejmują przede wszystkim historycznie najstarsze dzielnice miasta stanowiące ścisłe centrum Poznania. Wśród nich jest zespół urbanistyczno-architektoniczny Starego Rynku z kompleksem budynków na który składają się m.in. odwach, ratusz, pałac Działyńskich, studnia Prozerpiny. Do tej grupy zaliczono też zabudowania Garbar, Alei Marcinkowskiego.

Odrębny zespół stanowi Ostrów Tumski, gdzie złożono prochy królów i książąt m.in.: Mieszka I, Bolesława Chrobrego, Mieszka II, Kazimierza Odnowiciela i Przemysła II. Również tutaj znajdują się pozostałości podgrodzia z X wieku - lewobrzeżnego miasta lokacyjnego. Na poznański Pomnik Historii składa się również dzisiejsza Cytadela, obecnie teren rekreacyjny a niegdyś Fort Winiary.