Polski student w Europie

Nauka zagranicą, w szczególności w krajach Unii Europejskiej, była dotąd raczej poza zasięgiem marzeń "przeciętnego Kowalskiego", głównie ze względu na bardzo wysokie czesne (nawet kilkakrotnie wyższe) dla obywateli spoza UE. Przykładowo, obecna opłata za studia na Oxfordzie dla Brytyjczyka lub innego obywatela UE to maksymalnie około 1100 funtów szterlingów rocznie (czyli około 7000 zł), natomiast dla obywatela spoza Unii to - w zależności od wydziału - od około 7000 do 18.500 funtów rocznie. Do tego należy doliczyć koszty życia. Po wejściu Polski do UE polscy uczniowie i studenci będą mieli prawo podejmowania nauki w dowolnym kraju UE na takich samych warunkach, jak uczniowie danego kraju.

Oznacza to, że jeśli na przykład polski student zapragnie studiować we Francji lub w Niemczech, będzie miał takie same prawa i przywileje jak Francuz czy też Niemiec. Polskiego studenta będą więc obowiązywać takie same wysokości opłat za studia, prawo do stypendiów naukowych, do opieki medycznej, a nawet zniżki na transport. Polski student nie może jednak ubiegać się o dofinansowanie kosztów wynajmowanego na czas studiów mieszkania, tzn. jego pobyt nie może być obciążający dla systemu socjalnego państwa przyjmującego.

Studia zagranicą to atrakcyjna i pożądana forma nauki. Wymianę studentów i nauczycieli akademickich w Europie wspiera program Erasmus (komponent programu SOKRATES). O wyjazd do uczelni jednego z państw UE można starać się już po ukończeniu pierwszego roku studiów. Do tej pory około 4.000 polskich studentów odbyło jedno- lub dwusemestralne studia w kraju UE, natomiast do nas na takie studia przyjechało ponad 600 osób.

Do wyjazdu na studia zagranicę nie są potrzebne żadne certyfikaty językowe. Sam student musi być pewien swoich możliwości - będzie przecież aktywnie uczestniczyć w zajęciach i egzaminach, w takim samym stopniu, jak w swojej macierzystej uczelni. Można jednak podeprzeć się kursem językowym ? przed wyjazdem do wybranego kraju lub już za granicą, na uczelni przyjmującej. Ponadto, kraje - w których używane są języki rzadziej stosowane i nauczane - organizują raz do roku, w ramach programu Erasmus, specjalne, przygotowawcze kursy językowe.

Wyjazdy trwają od trzech miesięcy do roku, ale muszą zamknąć się w ramach jednego roku akademickiego. Czas pobytu studenta zagranicą jest z reguły w pełni uznawany przez macierzystą uczelnię, istotne jest jednak przedstawienie wykazu zaliczeń. Student nie ponosi kosztów nauczania w zagranicznej uczelni, a jego pobyt jest dofinansowywany w formie stypendium. Ale stypendium to nie wystarcza na pokrycie wszystkich kosztów. Z pomocą może przyjść macierzysta szkoła wyższa dofinansowując wyjazd, np. płacąc chociaż częściowo za ubezpieczenie, czy podróż. Niektóre uczelnie rezygnują, przykładowo, z pobierania czesnego na okres wyjazdu.

Uczestnictwo Polski w programach edukacyjnych UE jest już ustalone do 2006 roku na równych warunkach z państwami członkowskimi.