Polska - biedni i bogaci koło siebie

Przeciętny mieszkaniec Warszawy dysponuje ponad dwukrotnie wyższą siłą nabywczą niż np. przeciętny mieszkaniec Lidzbarka Warmińskiego czy Tomaszowa Lubelskiego. Najniższą siłę nabywczą mają m.in. mieszkańcy takich gmin wiejskich jak Kowal w woj. kujawsko-pomorskim czy Cielądz w woj. łódzkim, którzy są w stanie nabyć w skali roku towary i usługi o łącznej wartości ok. 3 razy mniejszej niż mieszkańcy np. Katowic - wynika z badania GfK Polonia o sile nabywczej Polaków.

Mieszkańcy Warszawy z siłą nabywczą o 58 proc. wyższą od przeciętnej w Polsce znajdują się na szczycie w hierarchii regionów. Kolejne miejsca zajmują mieszkańcy Konstancina-Jeziorna z siłą nabywczą o 44,7 proc. wyższą od przeciętnej, mieszkańcy Katowic (43,1 proc. ponad przeciętną), mieszkańcy Lubina (41,8 proc. ponad przeciętną) oraz gmin Grójec i Łomianki (40,1 proc. ponad przeciętną). Do pierwszej „dziesiątki” regionów Polski z najwyższą siłą nabywczą należą również Sulejówek, Pruszków, Raszyn z woj. mazowieckiego oraz Żywiec z woj. śląskiego. Ogółem mieszkańcy powyższych obszarów generują w Polsce ponad 9 proc. popytu. Inna sytuacja przedstawia się na końcu rankingu regionów. Przeciętny mieszkaniec gminy Kowal (woj. kujawsko-pomorskie, powiat włocławski) charakteryzuje się siłą nabywczą o 51,4 proc. mniejszą od polskiej przeciętnej. Mieszkaniec gminy Cielądz (woj. łódzkie, powiat rawski) może nabyć towary i usługi o wartości 47,9 proc. mniejszej niż przeciętny Polak. Podobnie mieszkaniec gminy Serokomla
(woj. lubelskie, powiat łukowski) dysponuje siłą nabywczą o 46,4 proc. mniejszą niż przeciętny Polak.

Podkarpacie i lubelskie – najsłabsze województwa pod względem siły nabywczejW dolnej części hierarchii województw pod względem siły nabywczej znajdują się podkarpackie i lubelskie. Przeciętny mieszkaniec woj. podkarpackiego dysponuje o 16,8 proc., a mieszkaniec woj. lubelskiego o 14,4 proc. niższą siłą nabywczą od przeciętnej dla Polski. Po drugiej stronie hierarchii znajdują się mieszkańcy woj. mazowieckiego z siłą nabywczą o 19,3 proc. wyższą od przeciętnej oraz mieszkańcy woj. śląskiego z siłą nabywczą o 12,6 proc., wyższą od przeciętnej.

W stosunku do 2004 r. siła nabywcza Polaków wzrosła o 10 proc.

Regionalnie najwyższy wzrost siły nabywczej charakteryzuje woj. świętokrzyskie – wzrost o blisko 13 proc. oraz woj. łódzkie i opolskie – wzrost o blisko 12 proc. Na końcu rankingu województw pod względem dynamiki siły nabywczej znajdują się woj. lubuskie oraz mazowieckie – wzrost o nieco ponad 8 proc. Ogółem przyrost siły nabywczej większy od przeciętnej dla Polski charakteryzuje następujące województwa: dolnośląskie, lubelskie, łódzkie, opolskie, podkarpackie, świętokrzyskie i śląskie. O przyroście siły nabywczej porównywalnym z przeciętną dla Polski można mówić w przypadku województw: małopolskim, kujawsko-pomorskim oraz warmińsko-mazurskim. Do grupy województw charakteryzujących się mniejszym wzrostem siły nabywczej niż przeciętnie dla Polski należą: lubuskie, mazowieckie, podlaskie, pomorskie, wielkopolskie i zachodniopomorskie.

Polaryzacja siły nabywczej w PolsceAnaliza wyników dla poszczególnych regionów wskazuje na daleko idącą polaryzację siły nabywczej w Polsce. Po jednej stronie znajdują się 64 miasta na prawach powiatu/ gminy z siłą nabywczą wyższą od przeciętnej Polski o przynajmniej 20 proc. Po drugiej stronie plasuje się 1441 miast na prawach powiatu/ gmin, których ludność charakteryzuje się mniejszą siłą nabywczą o przynajmniej 20 proc. od przeciętnej dla Polski. Wysoki potencjał nabywczy koncentruje się w takich miastach na prawach powiatu jak: Jastrzębie-Zdrój, Katowice, Płock, Poznań, Sopot, Tychy, Warszawa oraz powiatach pruszkowskim i lubińskim. Z kolei na końcu rankingu powiatów znajdują się: zamojski, chełmski, kolneński, brzozowski, suwalski, przemyski i włocławski.