Pogotowie w kościołach

– Ja się o pracę nie martwię – mówi Emilia Stanek z przeznaczonego do likwidacji ambulatorium. – Jako pielęgniarka znajdę zatrudnienie. Chodzi mi o życie ludzi. Od stycznia, nasze karetki będą wyjeżdżać tylko do nagłych wypadków. Tymczasem w ciągu roku przychodzi około stu tysięcy pacjentów. Aż strach pomyśleć, co z nimi będzie.

Ambulatorium zniknie wraz z początkiem nowego roku – tak zadecydowano na szczeblu ministerialnym. Takim oszczędnościowym rozwiązaniom sprzeciwiają się starsi i młodsi mieszkańcy miasta. Wczoraj po mszach świętych, w przedsionku bazyliki archikatedralnej ustawiały się tłumy.

– Nigdy nie wiadomo, kiedy pierwsza pomoc będzie potrzebna mnie lub moim bliskim – Kinga Michalska była jedną z pierwszych osób, które ustawiły się w kolejce do listy.

Wśród wpisująych się byli starsi ludzi i młodzież, harcerze i zakonnice. – Wielu ludzi starszych i ubogich potrzebuje fachowej pomocy. Nie stać ich na prywatne wizyty lekarskie. Podpisałam się z myślą o nich – powiedziała siostra Elżbieta.

Państwo Paczesiowie korzystali ostatnio z pomocy pogotowia, dlatego cała rodzina wpisała się na listę. – Nie wyobrażam sobie, co stałoby się z mężem, gdyby nie pogotowie – opowiada Danuta Pacześ. – Nie wiem, gdzie będę teraz szukać pomocy, jeśli sytuacja się powtórzy.

Zdaniem dyrektora WSRM, akcja zbierania podpisów to nic innego jak działanie w obronie najsłabszych. – Co siódmy mieszkaniec Łodzi trafia do ambulatorium, więc likwidowanie czegoś, co jest potrzebne i działa prawidłowo, nie jest chyba dobrym pomysłem – mówi Bogusław Tyka, dyrektor pogotowia.

Jeszcze w tym tygodniu listy trafią na biurko władz miasta i marszałka województwa.

(an)