Okapi wróciło po pół wieku
Po blisko 50 latach do Parku Narodowego
Virunga w Demokratycznej Republice Konga powróciło okapi. O
zaobserwowaniu tego rzadkiego, chronionego zwierzęcia poinformował
przedstawiciel międzynarodowej organizacji ekologicznej WWF.
Okapi odkryto w dorzeczu Konga dopiero w 1901. Na początku brano je za rodzaj leśnej zebry, później ustalono, że jest to krewniak żyrafy. Informacje o zwierzęciu potwierdziła przeprowadzona na początku XX w. wyprawa badawcza na pogranicze Konga i Ugandy, w dolinę Semliki.
Potoczna nazwa okapi pochodzi z języka afrykańskiego plemienia Mbuba (o'api). Wyróżnia je charakterystyczne ubarwienie, brunatne na tułowiu, z białymi pręgami na tylnych kończynach. Samce mają małe rogi (długości 15 cm), są też niższe od samic, które osiągają 2,5 m wysokości.
Okapi występuje jedynie w północno-wschodniej części Kongo. Naturalne granice jego ostoi wyznaczają wysokie góry na wschodzie, rozległe bagna na zachodzie i sawanna na północy. Schronienie znajduje na zalesionych brzegach rzek i strumieni.
Okapi jest samotnikiem, w pary łączy się tylko w czasie okresu godowego. Jest roślinożercą, zjada także gatunki roślin, które są trujące dla człowieka.
Pomimo słabego wzroku, okapi ma doskonale wykształcony słuch i na każdy dźwięk reaguje ucieczką. Jego płochliwość i stosunkowo późne odkrycie uniemożliwiło prowadzenia dokładnych badań okapi żyjących w naturze. Większość informacji o nich pochodzi z hodowli zamkniętych.
Jeszcze pół wieku temu okapi występowało w całej wschodniej części Kongo. Z czasem ustąpiło pod wpływem presji ze strony człowieka. Jeszcze do niedawna większość naukowców uważała, że ostatnim obszarem jego występowania jest tropikalna puszcza wokół Rezerwatu Okapi.