Odznaczenia dla Studenckiego Komitetu Solidarności
Wysokie odznaczenia państwowe wręczono we Wrocławiu w imieniu prezydenta Lecha Kaczyńskiego
działaczom Studenckiego Komitetu Solidarności za "działalność na
rzecz przemian demokratycznych w Polsce".
08.12.2007 | aktual.: 08.12.2007 18:12
Odznaczono 42 osoby, w tym cztery pośmiertnie. Uroczystość odbyła się na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie świętowana jest 30. rocznica podpisania deklaracji założycielskiej wrocławskiego SKS-u (13 grudnia 1977).
"Słowa szczególnego uznania pragnę skierować do obecnych tutaj osób, które trzydzieści lat temu, po tragicznej śmierci studenta Uniwersytetu Jagiellońskiego Stanisława Pyjasa, dały dowód wielkiej odwagi i pokoleniowego braterstwa, otwarcie występując w sprzeciwie wobec komunistycznego reżimu" - napisał prezydent w przesłaniu odczytanym przez prezydenckiego doradcę, Andrzeja Stelmachowskiego.
Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski odznaczono dwudziestu działaczy SKS-u m.in. Piotra Bikonta, Jarosława Brodę, Mirosława Jasińskiego. Osiemnastu działaczy Studenckiego Komitetu Solidarności otrzymało Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, wśród nich: Jarosław Guzy, Jerzy Ochman, Jan Sobczyk. Złoty Krzyż Zasługi dostali: Andrzej Radkiewicz, Piotr Siczek, Eugeniusz Temkin i Wiesław Ukleja.
"Najwyższa cena, którą zapłacił za swoje przekonania Stanisław Pyjas, wywołała głęboki wstrząs, przede wszystkim wśród krakowskich studentów. Po pogrzebie swego zamordowanego kolegi w maju 1977 roku, część z nich postanowiła zorganizować się w strukturze w pełni niezależnej od aparatu państwowego i nazwać ją Studenckim Komitetem Solidarności. W ich ślady poszło wkrótce wielu studentów z Gdańska, Szczecina, Poznania, Warszawy i Wrocławia" - przypomniał prezydent w przesłaniu.
Wrocławski SKS w deklaracji założycielskiej, którą podpisano 13 grudnia 1977 roku, stawiał sobie za cel złamanie monopolu Socjalistycznego Związku Studentów Polskich, przeciwdziałanie politycznej instrumentalizacji procesu kształcenia, upominanie się o wolność słowa i nauki, o prawa dla osób represjonowanych. Realizacji tych zadań służyły m.in. druk i kolportaż podziemnych wydawnictw, organizowanie wykładów, spotkań i koncertów, akcje wsparcia dla więźniów politycznych.
"SKS-owcy rzucając hasła samoobrony, pomocy i poparcia dla ofiar represji tworzyli ramy dla oporu społecznego, dla samoorganizującego się społeczeństwa" - zauważył prezydent.
