Odsłonięto pomnik gen. Skalskiego

Autorem pomnika jest Czesław Dźwigaj, profesor krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Główną częścią monumentu jest lotnicza gapa, symbolizująca niepokorną naturę lotnika - mówi o swoim stryju Piotr Skalski. Piotr Skalski mówił też, że pomnik symbolizuje skomplikowane losy jego stryja. Przedstawia zamkniętą księgę jego życia, ale zarazem księgę nadziei.

Na pomniku, obok podobizny generała, wyryty jest orzeł, trzymający wieniec laurowy. Wyobrażono też najważniejsze odznaczenia, które gen. Skalski otrzymał od rządów Polski, Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii.

Stanisław Skalski tytuł asa myśliwskiego uzyskał jeszcze we wrześniu 1939 r., zestrzeliwując sześć niemieckich samolotów i uszkadzając trzy inne maszyny. Podczas bitwy o Anglię dowodził kolejno dowodził w Anglii eskadrą w dywizjonie 306, 303, 317 oraz dywizjonem 601 na Malcie i w końcu polskim 133. skrzydłem myśliwskim.

Historycy do dziś spierają się ile dokładnie nieprzyjacielskich samolotów zestrzelił gen. Stanisław Skalski podczas II Wojny Światowej. Padają liczby od 18 do 22, co daje mu miejsce w czołówce polskich pilotów myśliwskich.

Po wojnie generał powrócił do Polski, gdzie został oskarżony o zdradę i szpiegostwo. Śledztwo nadzorował Adam Humer. Skalski został skazany na śmierć. Wyroku nie wykonano, ale więzień spędził 8 lat w celi śmierci.

Po zmianach politycznych w Polsce, jesienią 1956 r. Skalski został ponownie przyjęty do służby w Wojsku Polskim. Uchwałą Rady Państwa we wrześniu 1988 r. został mianowany generałem brygady.

Za zasługi bojowe i osiągnięcia w służbie wojskowej został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari (1944) Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari (1940), a także brytyjskimi: Distinguished Service Order i (trzykrotnie) Distinguished Flying Cross.

Stanisław Skalski zmarł 2 listopada 2004 roku.