"Nowe kraje UE były gotowe do wstąpienia"

Wyrażane przed rozszerzeniem obawy, że zaszkodzi ono unijnej gospodarce, że nowe kraje nie są przygotowane do konkurowania na wspólnym rynku i że wynikiem rozszerzenia będą polityczne trudności nie sprawdziły się. Rozszerzenie pokazało, że kraje zachodniej Europy same mają wiele do zrobienia, jeśli chcą zdynamizować swoje gospodarki - powiedział Shipman.

Jak dodał, wniosek, który wypływa z rozszerzenia jest taki, że strukturalne zmiany realizowane dużym wysiłkiem przez kilka lat w krajach zabiegających o członkostwo są konieczne także i na Zachodzie.

W krajach Europy Zachodniej jest wiele głębokich problemów strukturalnych, które nie mają nic wspólnego z rozszerzeniem, ale których po rozszerzeniu nie da się dłużej odkładać - ocenia ekspert.

Jego zdaniem, wspólnym problemem zarówno starych, jak i nowych krajów UE jest rosnąca konkurencja ze strony szybko rozwijających się gospodarek Azji. W obliczu dynamicznych i konkurencyjnych gospodarek Azji, Europejczycy muszą przyjąć szerszą perspektywę zakładającą, że Wschód i Zachód to jedno, i że za rozszerzeniem przemawiała ekonomiczna logika, której celem było wzmocnienie całej Europy - podkreśla Shipman.

Napięcia między nowo przyjętymi krajami UE, a dawną Piętnastką - dotyczące np. delokalizacji, czyli przenoszenia firm do krajów mających niższe płace, podatki i składki socjalne czy kształtu dyrektywy liberalizującej unijny rynek usług - brytyjski ekspert uważa za cenę, którą UE musi zapłacić, jeśli chce się wewnętrznie wzmocnić i być zdolną do globalnej konkurencji.

W rok po rozszerzeniu do spraw wciąż wymagających rozwiązania Shipman zalicza reformę Wspólnej Polityki Rolnej i kwestię dopłat do rolnictwa. Potrzebę intensywnych działań widzi też w usprawnieniu działania administracji publicznej. Jego zdaniem, "unijna presja w tym zakresie na nowe kraje nie zelżała po ich wejściu do UE", choć - jak zauważa - niektóre z krajów Piętnastki "też mają tu wiele do zrobienia".