Niewidzialny konsulat
Dzwoniąc do konsulatu Republiki Łotewskiej słyszymy ,że "nie ma takiego numeru", w konsulacie słowackim od tygodni nikt nie podnosi słuchawki, konsulat belgijski w ogóle nie istnieje pod oficjalnym adresem. Województwo śląskie dumne jest z dziewięciu konsulatów honorowych obcych państw. Tylko po co nam one, skoro nie działają?
Łotysze, którzy chcieliby uzyskać pomoc, na próżno mogą dzwonić pod numer biura przy ulicy Staromiejskiej w Katowicach. Jeden numer zlikwidowany, pod drugim zgłasza się... redakcja "Trybuny Śląskiej".
Konsulem honorowym Łotwy jest Tadeusz Biedzki. A jak skontaktować się z Marianem Czernym - konsulem honorowym Słowacji? Nie ma szans. Telefon katowickiego biura przy Rymera nie odpowiada. Sam konsul Czerny jest nieuchwytny nie tylko dla Słowaków, szukających pomocy, ale i dla Polaków, którzy chcieliby dowiedzieć się czegoś o sąsiadach. Ostatnio przez cztery dni nie potrafił odpowiedzieć na proste pytania (dotyczące Słowacji) dziennikarzy DZ. Był bardzo zajęty - własną firmą w Gliwicach.
Belgijski konsulat - choć ujmowany w informatorach - już w ogóle nie istnieje. W biurze przy ulicy Przemysłowej po konsulu, panu Michelu Redoute nie ma śladu.
Konsulaty honorowe mają pomagać obywatelom krajów, które reprezentują, we wszelkich nagłych problemach. Powinny też działać na rzecz zbliżenia obu krajów.
Konsulem honorowym jest Polak, który zasłużył się dla takiej współpracy międzynarodowej. Nasi konsulowie to najczęściej przedsiębiorcy, którzy dbają o własne firmy (pod większością numerów najpierw słyszymy nazwę firmy, a dopiero potem ktoś tłumaczy, że to także konsulat).
Nasz test jakości pracy na piątkę zdało tylko przedstawicielstwo Wielkiej Brytanii i dwie egzotyczne placówki Peru i Sri Lanki. Nieźle działa też otwarty kilka dni temu konsulat litewski, gdzie udzielono pomocy nawet podstawionemu przez nas Ormianinowi.
Marek Twaróg