Niesamowita nocna atrakcja nad morzem
W nadchodzący weekend można będzie nocą zwiedzić niektóre spośród piętnastu czynnych latarni morskich, usytuowanych na polskim wybrzeżu. Będzie to główna atrakcja obchodzonego w niedzielę Międzynarodowego Dnia Latarń Morskich.
Aż pięć, pozostających w jego gestii, latarni udostępni nocą zwiedzającym słupski Urząd Morski. Będą to obiekty w Czołpinie, Ustce, Jarosławcu, Darłowie i Gąskach. Chętni będą mogli je odwiedzić za darmo w nocy z soboty na niedzielę w godzinach 21.00-1.00. Przewodnikami będą latarnicy, którzy opowiedzą o historii poszczególnych obiektów.
Z kolei, latarnia morska w Świnoujściu, za sprawą miejscowego oddziału Stowarzyszenia Miłośników Latarni Morskich będzie czynna od sobotniego wieczora do poniedziałkowego poranka, także w nocy. Również ten obiekt będzie można zwiedzać za darmo. - Jest to niepowtarzalna okazja, aby obejrzeć widok z latarni na nocne Świnoujście - powiedział przewodniczący zarządu oddziału Czesław Dziembaj.
Zarządzający latarniami na Helu, w Rozewiu, Krynicy Morskiej i w Stilo Urząd Morski w Gdyni ze względów technicznych nie zdecydował się na całonocne udostępnianie swoich obiektów. Wspomniane latarnie można będzie jednak zwiedzić zarówno w sobotę, jak i w niedzielę w godz. 10-19, a wstęp - za który zwykle trzeba zapłacić od 4 do 8 zł - będzie kosztował złotówkę.
Na sobotę w latarni morskiej w Ustce zaplanowano też festyn, w czasie którego można będzie wziąć udział w konkursie plastycznym pt. "Latarnie świecą nocą" oraz konkursie wiedzy o latarniach morskich czy pokazie i nauce wiązania węzłów marynarskich. Na miejscu można też będzie posłuchać opowieści latarników oraz wspomnień o dawnej Ustce.
Latarnia morska (bliza, baka, far, faros, torma) to stały znak nawigacyjny w postaci wieży, z umieszczonym na wierzchołku światłem o dużym natężeniu, zasięgu od kilku do kilkudziesięciu mil morskich i znanej charakterystyce światła, nie powtarzającej się w promieniu wielu mil morskich. Buduje się je na brzegach morskich, na wyspach, czasem bezpośrednio na dnie morskim.
W nocy latarnie morskie są identyfikowane na podstawie charakterystyki światła, która jest dokładnie opisana w tzw. locjach i spisach świateł, w dzień natomiast, na podstawie wyglądu tj. kształtu, konstrukcji, koloru wieży.
Źródło światła latarni morskiej umieszczone jest w wieńczącej wieżę przeszklonej kopule (jest to tzw. laterna) i zasilane teraz energią elektryczną. Dawniej używano innych źródeł światła np. drewna, węgla, nafty, oleju, gazu, smoły (np. latarnia morska na Helu była kiedyś opalana węglem i smołą).
M.in. dzięki latarniom można określać pozycję statku na wodach przybrzeżnych.
Najstarszymi znanymi latarniami morskimi były ognie płonące na specjalnych kolumnach w pobliżu wejścia do portu w Pireusie (IV wiek p.n.e.). Spośród znanych około dwudziestu latarni morskich w starożytności najsłynniejszymi były: latarnia na wyspie Faros u wejścia do Aleksandrii (zniszczona przez trzęsienie ziemi w XIV w.) i latarnia mająca postać posągu Heliosa na wyspie Rodos (III w. p.n.e.).
Najstarsze latarnie morskie w Europie zachodniej zostały zbudowane przez Rzymian w Dover, Boulogne i Ostii w I wieku n.e. Od początku XIX w., już na wszystkich ważnych szlakach żeglugowych widoczne były światła latarń morskich. Obecnie na świecie jest ich kilka tysięcy. Na polskim wybrzeżu znajduje się piętnaście czynnych latarń morskich.
Rokrocznie, w trzecią niedzielę sierpnia, obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Latarń Morskich.
