Negatywnie oceniamy stosunek społeczeństwa do niepełnosprawnych

W porównaniu z wynikami sondażu CBOS z 2000 r., poglądy respondentów w tej sprawie prawie się nie zmieniły - wówczas 47% badanych negatywnie oceniało stosunek polskiego społeczeństwa do osób niepełnosprawnych, 46% - pozytywnie, a 7% nie miało zdania na ten temat.

Jednocześnie, w porównaniu z badaniem sprzed 7 lat, zwiększył się odsetek ankietowanych uważających, że ludzie niepełnosprawni, jeśli chcą i mogą, powinni pracować, nawet gdy renta wystarcza im na utrzymanie. Obecnie uważa tak aż 79% Polaków (o 7 punktów proc. więcej niż w 2000 r.). Przeciwnego zdania jest 16% (o 6 punktów proc. mniej). 5% badanych nie ma zdania na ten temat (o 1 punkt proc. mniej).

Wzrosło poparcie dla integracyjnego modelu zatrudnienia; obecnie aż 76% badanych (wzrost o 8 punktów% w porównaniu z 2000 r.) opowiada się za tworzeniem miejsc pracy dla osób niepełnosprawnych wśród ludzi zdrowych (po odpowiednim przystosowaniu stanowisk pracy). 17% badanych (spadek o 10 punktów proc.) popiera natomiast model segregacyjny - zatrudnienie w specjalnie zorganizowanych zakładach pracy zatrudniających samych inwalidów. 7% nie ma zdania na ten temat (wzrost o 2 punkty proc.).

Poparcie dla integracji zawodowej uzależnione jest od wykształcenia: im wyższe, tym więcej popierających integrację.

Na pytanie - czy osoby niepełnosprawne pracujące zawodowo powinny, oprócz pensji za pracę, otrzymywać także rentę - 61% odpowiedziało, że tak; 17% było przeciwnego zdania. 12% uzależniło połączenie zarobków i renty od pewnych okoliczności (m.in. od tego, ile takie osoby zarabiają oraz od rodzaju niepełnosprawności). 10% ankietowanych nie ma zdania na ten temat.

Polacy uważają, że opieka nad osobami niepełnosprawnymi i wspomaganie ich w codziennych sprawach to obowiązki przede wszystkim: rodziny (94%), służby zdrowia (75%) oraz pracowników opieki społecznej (67%). Rzadziej wskazywano na: przyjaciół, znajomych (23%), organizacje religijne (9%), innych niepełnosprawnych oraz grupy samopomocy (6%).

Ponad dwie trzecie badanych (65%) deklaruje gotowość udzielania bezinteresownej pomocy sąsiedzkiej osobie niepełnosprawnej. Jednocześnie tylko 6% badanych twierdzi, że już uczestniczy w takiej pomocy; 20% - nie chciałoby wziąć udziału w tego rodzaju inicjatywie, a 9% nie potrafi ustosunkować się do tej kwestii.

Jak wynika z sondażu, deklarowana gotowość niesienia pomocy zależy od rodzaju niepełnosprawności. Najchętniej badani pomogliby: osobom z poważną chorobą serca, ludziom niewidomym i z oszpeceniem ciała. Najmniej chętnie - osobom z chorobami psychicznymi.

Jeśli chodzi o kontakty z osobami niepełnosprawnymi, 26% Polaków twierdzi, że zna takie osoby, ale niezbyt dobrze lub tylko z widzenia. 19% ma takie osoby wśród znajomych, przyjaciół; 24% ma takie osoby w rodzinie. Co piąty badany (21%) przyznał, że nie zna takich osób. 10% badanych zaliczyło siebie do osób niepełnosprawnych.

Sondaż przeprowadzono w dniach od 31 sierpnia do 4 września 2007 r. na reprezentatywnej próbie losowej 844 dorosłych mieszkańców Polski.