Naukowcy odkryli nowe gatunki stworzeń w Atlantyku
Prawie 20 nowych gatunków drobnych
stworzeń morskich odkryli naukowcy podczas trzytygodniowej
wyprawy badawczej w głębiny Atlantyku.
To była prawdziwa podróż odkrywców - zajrzeliśmy w najgłębsze części oceanu, dotychczas prawie zupełnie niezbadane - mówi kierujący badaniami Peter Wiebe z amerykańskiego Instytutu Oceanograficznego w Woods Hole. Wyprawa odbyła się w kwietniu 2006 r. i trwała 20 dni. Uczestniczyło w niej 28 naukowców z 14 krajów.
Do badań użyto specjalnych sieci służących do chwytania małego i delikatnego zooplanktonu na pozbawionych światła słonecznego głębokościach, od 1 do 5 km.
Większość morskich stworzeń zamieszkuje wody do głębokości kilometra pod powierzchnią wody. Badania potwierdziły jednak, że życie morskie kwitnie również o wiele głębiej. W morskich głębinach żyje m.in. zooplankton, czyli drobne organizmy zwierzęce, biernie unoszące się w wodzie. Tworzą go m.in. pierwotniaki, wrotki i skorupiaki.
Wśród nowych gatunków zooplanktonu odkrytych podczas rejsu jest m.in. sześć rodzajów małych skorupiaków, stworzenie podobne do krewetki, pływające ślimaki i robaki morskie - wymieniają badacze. W swoich sieciach znaleźli także ok. 120 gatunków ryb. Wśród nich był też nowy rodzaj ryby z gatunku idiakantów (wężokształtnych).
Jak podkreślają naukowcy, ich badania przydadzą się przede wszystkim przyszłym pokoleniom naukowców. Wykorzystają je jako podstawę do badania zmian zachodzących w zooplanktonie - jego składzie i obszarach występowania. Pośrednio zaś - do badania zmian w oceanach, spowodowanych globalnym ociepleniem klimatu, zanieczyszczeniem i nadmiernymi połowami.
Zooplankton odgrywa zasadnicza rolę w "dystrybucji" w oceanach dwutlenku węgla, który z atmosfery dostaje się do wód powierzchniowych. Wiele gatunków zooplanktonu żywi się bowiem fitoplanktonem (planktonem roślinnym), który asymiluje dwutlenek węgla w procesie fotosyntezy.
Naukowcy szacują, że do "nakarmienia" tysiąca kilogramów zooplanktonu potrzeba aż 10 tys. kg roślinnego fitoplanktonu. Zooplankton może dziennie przepłynąć nawet 500 metrów, przenosząc dwutlenek węgla w głąb oceanu.
Oceany pochłaniają ogromne ilości dwutlenku węgla, który gromadzi się w ziemskiej atmosferze. Związek ten, obwiniany przez większość naukowców za ocieplenie ziemskiego klimatu, pochodzi głównie z procesów spalania w elektrowniach, samochodach oraz fabrykach.
Ekspedycję badawczą na Atlantyk zorganizowała amerykańska agencja ds. oceanów i atmosfery (NOAA). Stanowi część programu badawczego "Census of Marine Life", którego celem jest sporządzenie dokładnych map oceanów z uwzględnieniem ich flory i fauny.