Nadzieja po uszkodzeniu rdzenia kręgowego

Uszkodzenie rdzenia kręgowego, do którego dochodzi najczęściej w wyniku złamania kręgosłupa, prawie zawsze kończy się upośledzeniem ruchu. Zależnie od tego, na którym odcinku doszło do uszkodzenia rdzenia (odcinka szyjnego czy górnej części odcinka piersiowego), może nastąpić pełen paraliż - kiedy chory nie porusza rękoma ani nogami, a często nie jest w stanie sam oddychać, lub do paraliżu częściowego - kiedy upośledzony jest tylko ruch nóg bądź jednej strony ciała.

Mimo ogromnego postępu medycyny, uszkodzenia rdzenia kręgowego są na ogół nieodwracalne, ponieważ dochodzi do obumierania uszkodzonych komórek nerwowych.

Grupa naukowców z University of Rochester, pod kierunkiem Maikena Nedergaarda odkryła, że proces obumierania tych komórek może zostać zahamowany, dzięki zablokowaniu receptorów purynowych na powierzchni komórek nerwowych uszkodzonego rdzenia. Ten sposób pozwala jednocześnie zapobiegać paraliżowi.

Okazało się bowiem, że wokół miejsca uszkodzenia rdzenia gromadzi się związek (o nazwie ATP)
, zawierający jedną z tzw. zasad purynowych (adeninę). Komórki nerwowe rdzenia kręgowego mają na powierzchni specjalne receptory dla zasad purynowych. Niestety, ATP - wiążąc się z tymi receptorami - może doprowadzić do śmierci komórek nerwowych. Właśnie to zjawisko jest więc prawdopodobnie odpowiedzialne za obumieranie komórek nerwowych w wyniku uszkodzenia rdzenia kręgowego.

Naukowcy dowodzą jednak, że obumieranie komórek rdzenia i złagodzenie skutków urazu może zahamować dzięki zastosowaniu antagonistów receptorów purynowych. Są to związki, które wychwytują wolne ATP, znajdujące się w okolicy urazu lub nie dopuszczają do przyłączenia się ich do receptora na powierzchni komórki nerwowej.