Na wyspie Tuzła otwarto stałą strażnicę

Obiekt wraz z całą infrastrukturą zbudowano w ciągu jednego miesiąca. W uroczystości otwarcia uczestniczyli szef Państwowej Służby Granicznej Mykoła Łytwyn i minister transportu Heorhij Kyrpa. Na wyspie znajduje się kilka uzdrowisk, ponadto mieszka tu kilku rybaków z rodzinami.

Pomysł, aby zbudować tam ukraiński posterunek graniczny, powstał wkrótce po tym, jak pod koniec września w kierunku wyspy Rosjanie zaczęli budować groblę. Strona ukraińska była przekonana, że ma ona połączyć terytorium Rosji z ukraińską wyspą, a w konsekwencji doprowadzić do zmiany przebiegu linii granicznej. Dzięki temu Rosja uzyskałaby m.in. kontrolę nad jedynym szlakiem żeglugowym między Morzem Czarnym i Azowskim. W odpowiedzi Ukraińcy wbili na wyspie słupy graniczne i wystawili tymczasowy posterunek.

Pod koniec października, gdy groblę od ukraińskiej wyspy oddzielał zaledwie 100-metrowy pas wody, budowę wstrzymano. Decyzja zapadła na Kremlu po licznych protestach ukraińskiego MSZ. Rosjanie tłumaczyli swoją decyzję m.in. zgodą Kijowa na demilitaryzację wyspy. Jednocześnie ukraińska i rosyjska delegacje rządowe przystąpiły do rozmów na temat statusu akwenów morskich.

Kijów nalega, aby podzielić je linią graniczną biegnącą po dnie i powierzchni morza, jednak Rosjanie są temu przeciwni i opowiadają się za granicą rozdzielającą tylko morskie dno. W trakcie rozmów strona rosyjska dała też wyraźnie do zrozumienia, że przynależność terytorialna wyspy Tuzła, to sprawa sporna.

Niespodziewany konflikt wokół tej niewielkiej piaszczystej wyspy wywołał poważne napięcie w stosunkach dwustronnych. 27 listopada minister obrony Ukrainy Jewhen Marczuk, nawiązując do tej kwestii, oświadczył, że polityka zagraniczna Rosji jest nieprzewidywalna.

5 grudnia w Kijowie ma się odbyć kolejna runda ukraińsko- rosyjskich rozmów na temat statusu akwenów morskich.

Kłopot z określeniem przynależności wyspy bierze się z jej skomplikowanego pochodzenia geograficznego. Jeszcze na początku XX wieku Tuzła była częścią Półwyspu Tamańskiego, jednak wąska naturalna grobla łącząca ją z lądem została przerwana przez wody sztormowe, tworząc wyspę.

W 1941 władze radzieckie przekazały wyspę ówczesnej administracji krymskiej, a w 1954 cały Krym - do tej pory będący częścią Rosji - przekazano z kolei Ukrainie, ta zaś w 1991 roku stała się niepodległym państwem. Umówiono się wówczas, że linie graniczne między niepodległą Rosją i niepodległą Ukrainą będą pokrywały się z granicami administracyjnymi między republikami, określonymi w czasach ZSRR.

Ukraina i Rosja dokonały dotychczas delimitacji granicy lądowej.