Msza papieska w Dubrowniku

Korespondencja z Chorwacji

Parę tysięcy osób przybyło morzem z okolicznych wysp i wzięło udział w mszy św., pozostając na pokładach swych łodzi, kutrów i żaglówek. W ceremonii uczestniczyli również pielgrzymi z pobliskiej Bośni i Hercegowiny, a także z Paragwaju, Argentyny, Peru i Chile - krajów, w których przez kilkanaście lat pracowała, niosąc pomoc ubogim, chorwacka zakonnica.

Obecni byli przedstawiciele najwyższych władz Chorwacji z prezydentem Stipe Mesiciem.

Biskup Dubrownika Żelimir Puljić witając papieża wyraził Ojcu Świętemu głęboką wdzięczność za "niestrudzone wysiłki", jakie podejmował podczas wojny w Chorwacji oraz Bośni i Hercegowinie, aby doprowadzić do przywrócenia pokoju.

W swej homilii papież nawiązał do starych maksym wypisanych po łacinie na murach Dubrownika - "Wolności nie sprzedaje się za całe złoto świata" i "Zapomnij o prywatnym interesie, troszcz się o publiczny".

"Życzę wam, aby nagromadzona przez wieki spuścizna wartości ludzkich i chrześcijańskich - powiedział - nadal stanowiła z pomocą Bożą i waszego opiekuna św. Błażeja, największy skarb tego kraju".

Przywołując postać siostry Marii Petković, która poświęciła swoje życie dziełu dobroczynności i wiele lat spędziła wśród biednych Ameryki Łacińskiej, papież powiedział: "Jej postać skłania do myślenia o wszystkich kobietach Chorwacji, szczególnie żonach i matkach, jak również tych naznaczonych bólem z powodu utraty swych bliskich w okrutnej wojnie lat 90.".

Przypominając, że kobietom Bóg powierzył w szczególny sposób troskę o wszelkie istnienie, papież wskazał na ich rolę w rodzinie.

"Być może bardziej niż w innych okresach historii nasze czasy wymagają tego daru kobiecego, który zapewni wrażliwość na człowieka we wszelkich okolicznościach" - podkreślił Ojciec Święty.

Po zakończeniu mszy beatyfikacyjnej w Dubrowniku Jan Paweł II pobłogosławił odłamki wielkiego krzyża z góry Srdj, rozbitego w czasie wojny przez artylerię.

Kamienny krzyż dosięgły pociski serbskiej artylerii podczas najcięższych walk o Dubrownik 6 grudnia 1991 roku. Odłamki te staną się kamieniami węgielnymi pod budowę nowych świątyń w diecezji dubrownickiej.