Mount Everest; kto pierwszy stanął na szczycie?
Mount Everest od strony północnej
Zespół amerykańskich alpinistów odkrył na północnych stokach najwyższego szczytu świata Mount Everestu (8848 m.) przedmioty, które - ich zdaniem - pomogą rozwiązać zagadkę, czy brytyjski wspinacz - George Leigh Mallory wraz ze swym towarzyszem Andrewem Irvinem byli już w 1924 r. na wierzchołku "trzeciego bieguna Ziemi".
Ekspedycja, którą prowadzi przewodnik górski - Eric Simonson, poszukuje wskazówek, które pomogą rozstrzygnąć, czy Mallory i Irvine wspięli się na Everest 29 lat przed pierwszym wejściem w 1953 r. Wówczas to na szczyt weszli Nowozelandczyk - Edmund Hillary i Szerpa Tenzing Norgay; oni też uchodzą za pierwszych zdobywców Everestu.
Według informacji, którą Simonson przesłał do internetowej witryny http://mountainguides.com, wspinacze Bren Okita i Jake Norton z Ekspedycji Poszukiwawczej Mallory'ego i Irvine'a zebrali na wysokości ok. 8150 m. przedmioty, które mogły należeć do Brytyjczyków.
Jednak w komunikacie umieszczonym w Internecie nie wspomniano, jakie przedmioty odnaleziono w miejscu, gdzie - jak utrzymuje Ekspedycja Poszukiwawcza - założyła swój szósty obóz wysokościowy brytyjska wyprawa z 1924 r.
Dopiero zaczęliśmy badać przyniesione przedmioty i staramy się lepiej zrozumieć historię, która się za nimi kryje - napisał Simonson.
Dwa lata temu podobna ekspedycja, także prowadzona przez Simonsona, znalazła powyżej 8000 m. zamarznięte ciało Mallory'ego; nie udało się jednak odkryć ani jego aparatu Kodak (ewentualne zdjęcia ze szczytu mogłyby przesądzić o wejściu), ani też ciała Ivine'a.
Okrycia te wznowiły - toczącą się od kilkudziesięciu lat - debatę nad tym, czy Mallory i Irvine byli pierwszymi zdobywcami Everestu.
Zdaniem większości specjalistów - wśród nich najwybitniejszego himalaisty, Reinholda Messnera, który tej sprawie poświęcił książkę - Mallory i jego towarzysz nie mieli szans, aby zdobyć Everest w 1924 r. od północy. Ukształtowanie terenu jest tam takie, że główne trudności techniczne wspinaczki zaczynają się na wysokości ok. 8300 metrów; pas skał blokuje drogę do szczytu. Alpiniści chińscy, którzy w latach 60. dokonali pierwszego wejścia na Everest północną granią (a więc szlakiem zbliżonym do tego, którym Everest atakowali Brytyjczycy w 1924 r.) potrzebowali bardzo wymyślnych sposobów technicznych, aby pokonać skalny uskok. Brytyjczycy w 1924 r. dysponowali dośc prymitywnym sprzętem i wyposażeniem, a ich wiedza o zachowaniu organizmu człowieka na dużych wysokościach była bardzo skąpa. Także aparaty tlenowe Mallory`ego i jego partnera były bardzo prymitywne.
Odnalezienie dwa lata temu ciała Mallory`ego jeszcze bardziej utwierdziło większość alpinistów w przekonaniu, że ten wspaniały brytyjski wspinacz zginął wraz ze swym towarzyszem przy próbie wejścia na Everest, a nie w drodze powrotnej z wierzchołka. (ajg, and, as)
