Modlitwa w intencji powstańców warszawskiego getta
Około 200 osób uczestniczyło w Warszawie w modlitwie ekumenicznej w intencji powstańców warszawskiego getta. Modlitwa rozpoczęła się pod pomnikiem Bohaterów Getta, skąd wierni przeszli do pomnika przy Umschlagplatz. Spotkanie ekumeniczne zakończono modlitwą Jana Pawła II za naród żydowski.
17.04.2005 | aktual.: 17.04.2005 18:40
Powstanie w getcie warszawskim pomyślane było jako samoobrona przeciw biernemu przesiedlaniu do komór gazowych - powiedział w niedzielę prof. Władysław Bartoszewski. Zaznaczył, że jest to "jeden z największych czynów oporu". Im chodziło o to, żeby zginąć w walce, żeby zwrócić uwagę świata na te wydarzenia; wiedzieli, że nie ocaleją - dodał.
Bartoszewski pytany o stosunek Polaków do powstania w getcie powiedział: ogromna większość była sparaliżowana grozą i lękiem. Zaznaczył jednak, że ci Żydzi, którym "udało się uciec przetrwali dzięki Polakom". Francuzów, czy Anglików tu przecież nie było - dodał.
Modlitwy organizuje Polska Rada Chrześcijan i Żydów
Niedzielne modlitwy organizowane były jak co roku przez Polską Radę Chrześcijan i Żydów. Uczestniczyli w nich m.in. współprzewodniczący Rady: ks. prof. Michał Czajkowski i dr Stanisław Krajewski oraz naczelny rabin Polski Michael Schudrich. Obecni byli również księża katoliccy, przedstawiciele gminy wyznaniowej żydowskiej i młodzież. Pod pięcioma pomnikami na trasie marszu składano wieńce. Wielu młodych ludzi składało także białe róże. Przyjechałem tutaj, żeby szukać moich korzeni - powiedział Matias Alter z Argentyny. Moi dziadkowie pochodzili z Radomia i Mławy - dodał.
Współprzewodniczący Rady Chrześcijan i Żydów Stanisław Krajewski powiedział, że niedzielna modlitwa ekumeniczna "to forma wyrażenia naszej łączności z tamtymi czasami". Maria Baranowska z Warszawy, która również uczestniczyła w spotkaniu modlitewnym powiedziała: "Los Żydów jest także przejmujący dla nas katolików".
Warszawskie getto, jako zamknięty obszar, hitlerowcy utworzyli jesienią 1940 r. Za murami getta znalazło się wówczas blisko 450 tys. Żydów. Brakowało opału, odzieży, leków, panował tam głód. Do września 1942 r. z getta deportowano do obozu zagłady w Treblince 310 tys. ludzi. Powstanie w getcie warszawskim wybuchło 19 kwietnia 1943 roku. Było próbą powstrzymania ostatecznej likwidacji getta, rozpoczętej przez Niemców kilka miesięcy wcześniej. W chwili wybuchu powstania w getcie było około 70 tys. Żydów; blisko 14 tys. z nich zginęło. Reszta została wywieziona do obozów zagłady.
