Marlon Brando kończy 80 lat
Legenda światowego kina, Marlon Brando,
kończy w sobotę 80 lat. "Jedynym powodem, dla którego wciąż
trzymam się Hollywood, jest to, że nie mam odwagi, żeby odrzucić
pieniądze, jakie chcą mi tu płacić" - powiedział kiedyś aktor.
Debiut
Brando urodził się 3 kwietnia 1924 roku w miejscowości Omaha w amerykańskim stanie Nebrasca. Nie planował kariery aktorskiej - po skończeniu szkoły średniej wstąpił do szkoły wojskowej Shattuck Military Academy, z której go wyrzucono. Za namową ojca pojechał do Nowego Jorku, gdzie rozpoczął naukę w prestiżowej szkole aktorskiej Lee Strasberga i Stelli Adler.
Aktorskim debiutem Brando była rola w broadwayowskim spektaklu "I Remember Mama" w 1944 roku. 3 lata później stworzył niezapomnianą kreację Stanleya Kowalskiego w sztuce Tennessee Williamsa "Tramwaj zwany pożądaniem".
Na wielkim ekranie Brando zadebiutował w 1950 roku w filmie "Pokłosie wojny". Rok później powtórnie wcielił się w postać Stanleya Kowalskiego w filmowej adaptacji słynnego dramatu - rola ta przyniosła mu nominację do Oscara w kategorii najlepszego aktora. Kolejne nominacje otrzymywał w 1952, 1953 i 1954 roku (w tym ostatnim wreszcie tryumfował - Oscara przyznano mu za rolę w "Na nadbrzeżach").
W latach 50. Brando był jednym z najchętniej obsadzanych aktorów. Nie obawiał się odważnych ról - zagrał homoseksualistę w filmie "Herbaciarnia Pod Księżycem" (w 1956 roku), nazistę w "Młodych lwach" (1958) i buntownika w "Jak ptaki bez gniazd" (1959), kolejnej adaptacji sztuki Williamsa.
W 1961 roku Brando po raz pierwszy stanął za kamerą - jego reżyserskim debiutem był western "Dwa oblicza zemsty". W latach 60. jego gwiazda zaczęła przygasać - kolejne role (m.in. w "Buncie na Bounty" z 1962 roku, "Opowieściach do poduszki" z 1964 i "Hrabinie z Hongkongu" z 1967) zostały nieprzychylnie zrecenzowane przez krytyków.
Drugie życie Brando
O Marlonie Brando znów stało się głośno dzięki roli w filmie "Ojciec chrzestny" (1972), która przyniosła mu drugiego Oscara. Rok później jego kreację w "Ostatnim tangu w Paryżu" wyróżniono nominacją do Oscara.
W latach 80. na wielkim ekranie Brando pojawiał się rzadziej. Zagrał m.in. w "Czasie Apokalipsy" (1979), "Supermanie" (1980) i filmie "Sucha biała pora" (1989), za który otrzymał kolejną nominację do Oscara. W latach 90. pojawił się w kilku ciekawnych produkcjach, m.in. "Don Juanie De Marco" (1995). Jego najnowszym filmem jest "Rozgrywka" z 2001 roku z Robertem De Niro i Edwardem Nortonem w pozostałych rolach.
Od początku kariery Marlonowi Brando towarzyszyło ogromne zainteresowanie mediów. Pisano o jego kolejnych małżeństwach (z Taritą Teripaią, Movitą Castenadą i Anną Kashfi), a także nieformalnych związkach (m.in. z Ritą Moreno i Joseanne M. Berenger). Jedno z 9 dzieci aktora, córka Cheyenne, w 1995 roku popełniło samobójstwo.
W lutym ub. roku lekarze wykryli u Marlona Brando poważną wadę serca. Aktor cierpi także na zaawansowaną cukrzycę i coraz częściej porusza się na wózku inwalidzkim z przyłączonym aparatem tlenowym.
