Kuwejcka pomoc obejmie miliard dolarów w gotówce, depozyt w wys. 2 mld dol. w egipskim banku centralnym oraz dostawy produktów naftowych o wartości 1 mld dol. - ogłosił minister stanu ds. gabinetu i ds. municypalnych szejk Muhammad Abd Allah al-Mubarak as-Sabah.
- Na polecenie emira rada ministrów zatwierdziła nagłą pomoc dla braci w Egipcie - dodał minister, cytowany przez agencję Kuna.
Jedyną bliskowschodnią monarchią, która nie okazała radości z zeszłotygodniowego przewrotu w Egipcie, jest Katar. Władze zastrzegły jednak, że nie zamierzają wstrzymywać dotychczasowej pomocy.
Kraj pomagał finansowo Bractwu Muzułmańskiemu, jeszcze zanim Mursi doszedł do władzy, a następnie wspierał jego rząd, widząc w tym sposób na zwiększenie swoich politycznych wpływów w regionie.
Władze katarskie 10 kwietnia 2013 poinformowały, że zamierzają wykupić egipskie obligacje za 3 mld dol. Był to dodatek do wcześniejszej pomocy dla Egiptu w wysokości 5 mld dol.
We wtorek, sześć dni po odsunięciu od władzy egipskiego prezydenta islamisty przez wojsko, Arabia Saudyjska postanowiła przekazać Egiptowi 5 mld dolarów pomocy finansowej. Zjednoczone Emiraty Arabskie zaoferowały 3 mld dolarów.
Saudyjski minister finansów Ibrahim ibn Abd al-Aziz ibn Abd Allah al-Asaf wyjaśnił, że celem pomocy jest "wspieranie gospodarki w związku z wyzwaniami, przed którymi stoi Egipt".
Arabia Saudyjska oraz ZEA z zadowoleniem przyjęły obalenie Mursiego. Król Abd Allah ibn Abd al-Aziz as-Saud był pierwszym szefem państwa, który pogratulował tymczasowemu prezydentowi Adliemu Mansurowi nominacji. Wzrost politycznych wpływów egipskiego Bractwa Muzułmańskiego, z którego wywodzi się Mursi, niepokoił arabskie państwa regionu Zatoki Perskiej perspektywą pobudzenia aktywności ich rodzimych islamistów.
Społeczne niepokoje, jakich wciąż doświadcza Egipt po obaleniu w 2011 roku autokratycznego prezydenta Hosniego Mubaraka zadziałały hamująco na ruch turystyczny i zagraniczne inwestycje - dwa główne źródła dochodów finansowych państwa. Rezultatem było zaciągnięcie miliardowych kredytów na międzynarodowych rynkach finansowych i opóźnianie płatności na rzecz koncernów naftowych.
