Premiera "Dziadów" w Teatrze Polskim

- Premiera nieprzypadkowo spotyka się z czasem Wielkanocnym: rzadko się dziś pamięta, że obrzęd Dziadów obchodzony był dwa razy w roku: w okolicy święta zmarłych - jako związany ze śmiercią obrzęd żałobny oraz w czasie wielkanocnym - jako święto życia i mocy. Interpretacja Pawła Wodzińskiego wychodzi poza schematy patrzenia na tekst Dziadów Mickiewicza w kontekście śmierci, żałoby i martyrologii narodowej - ocenił Paweł Łysak, dyrektor Teatru Polskiego w Bydgoszczy.

Jak podkreślił reżyser, w jego wizji "Dziady" to sztuka o budowaniu wspólnoty narodowej i wzmacnianiu własnej tożsamości. W swej inscenizacji chciał ironiczne i krytyczne przyjrzeć się rytuałowi zaplanowanemu przez Mickiewicza i "zdjąć z niego narosłe, banalizujące interpretacje".

- Spektakl jest próbą "odzyskania" i racjonalizacji narracji romantycznej, przez wiele dziesięcioleci manipulowanej i wulgaryzowanej, wykorzystywanej do dziś doraźnie przez polityków, Kościół katolicki, a także przez rynek i media, środowiska tworzące na jej bazie nowe wersje starych mitologii" - podkreślił Paweł Wodziński, reżyser przedstawienia.

Wodziński zrezygnował z kostiumów historycznych i rozbudowanej scenografii. Spektaklowi towarzyszy współczesna muzyka, napisana specjalnie na potrzeby przedstawienia przez młodego kompozytora, Michała Węgłowskiego. W rolę Gustawa - Konrada wcielił się bydgoski aktor Michał Czachor.

Spektakl "Mickiewicz. Dziady. Performance" jest ostatnim ogniwem tryptyku - projektu romantycznego, realizowanego przez Wodzińskiego w ostatnich latach w bydgoskim teatrze. Wcześniej widzowie mieli okazję zobaczyć nową interpretację "Nie-Boskiej Komedii" Zygmunta Krasińskiego i kompilację pięciu dramatów Juliusza Słowackiego.

Premierze "Dziadów" towarzyszy rozbudowany projekt edukacyjny. Teatr przygotował odrębną premierę dla nauczycieli szkół bydgoskich, specjalne zeszyty metodyczne pozwalające na przygotowanie lekcji w scenografii przedstawienia oraz cykl warsztatów.