Ktoś "pomagał" zabójcy Olewnika zeznawać?

Jak dodał Trynka, ocena wiarygodności wyjaśnień Kościuka będzie miała znaczenie zarówno przy ustalaniu okoliczności porwania i zabójstwa Olewnika, jak i w wątku dotyczącym nieprawidłowości w pracy organów ścigania.

Rzecznik wyjaśnił, że jeśli chodzi o wątek związany z nieprawidłowościami w dotychczasowych postępowaniach, to śledczy z Gdańska zainteresowali się m.in. sprawą "swobody wypowiedzi" Kościuka w czasie różnych czynności przeprowadzanych z jego udziałem - w tym wizji lokalnej w miejscu, gdzie pochowano Krzysztofa Olewnika po zabójstwie. - Były takie momenty, gdy ktoś coś na przykład Kościukowi podpowiada - wyjaśnił Trynka.

Dodał, że śledczy ocenią wiarygodność samego Kościuka jako osoby, zweryfikują też spójność i prawdziwość jego zeznań. Jak poinformował Trynka, prace nad ostateczną oceną zeznań Kościuka trwają.

Według TVN24, który podał informację o trwającej weryfikacji zeznań Kościuka, prokuratorzy z Gdańska przyjęli hipotezę, że Kościukowi ktoś mógł sugerować, co ma mówić w śledztwie. Bandyta miał przed sądem nie ujawnić wszystkich zamieszanych w porwanie i zabójstwo Olewnika, a prokuratorzy - badając, kto mógł sterować Kościukiem - liczą, że dowiedzą się czegoś więcej na temat okoliczności jego śmierci.

Sławomir Kościuk, jeden z zabójców Krzysztofa Olewnika, w trakcie śledztwa dotyczącego sprawy składał szczegółowe zeznania; relacjonował m.in., jak Olewnik był więziony. 4 kwietnia 2008 r., kilka dni po wyroku skazującym go na dożywocie, Kościuka znaleziono powieszonego na prześcieradle w kąciku sanitarnym celi aresztu płockiego Zakładu Karnego. 31 grudnia ub.r. Prokuratura Okręgowa w Ostrołęce umorzyła śledztwo w sprawie jego śmierci.

W ramach prowadzonych od maja 2008 roku dwóch śledztw, przejętych z Olsztyna, śledczy z Prokuratury Apelacyjnej w Gdańsku ustalają nieznane dotąd okoliczności porwania i zabójstwa Krzysztofa Olewnika oraz badają nieprawidłowości przy dotychczasowych postępowaniach.

Według pełnomocnika rodziny Olewników Ireneusza Wilka, w wyjaśnianiu okoliczności porwania i zabójstwa Krzysztofa Olewnika istotne jest ustalenie, kto i kiedy mógł instruować Sławomira Kościuka. Jak mówił wersji zdarzeń podawanej przez Kościuka przeczą m.in. ustalenia dotyczące sposobu zadania śmierci Krzysztofowi Olewnikowi i miejsca, w którym sprawcy owinęli zwłoki ofiary siatką.

- Kościuk dokładnie mówił, w jaki sposób Krzysztof został pozbawiony życia, natomiast choćby opis uszkodzeń kości gnykowej wskazuje, że ta śmierć w ten sposób nie mogła być zadana - oświadczył Wilk. Pytany o ustalenia, dotyczące przyczyny śmierci Krzysztofa Olewnika, przyznał, że było to uduszenie, ale w inny sposób, niż opisał to Kościuk. - Nie chcę mówić o szczegółach, że względu na dobro śledztwa - zastrzegł Wilk.

Jego zdaniem wątpliwości budzi też miejsce owinięcia ciała Krzysztofa Olewnika siatką. Jak relacjonował Kościuk, miało to miejsce tuż po zabójstwie i przed zakopaniem zwłok w lesie w miejscowości Różan na Mazowszu. Wilk ocenił, że wiązanie siatki odbyło się "w miejscu, które było dobrze oświetlone i sprawcy mieli sporo czasu do zawiązania tej siatki". - Nie mogło to mieć miejsca, według mojej oceny, w sytuacji wysoce stresogennej - dodał Wilk.

Kościuk relacjonował, że pomagał Robertowi Pazikowi w uduszeniu Krzysztofa Olewnika. Szczegółowo opisał też przebieg zabójstwa.

- Jest tak wiele niejasności, że dobrze, iż prokuratura jakby powtarza czynności od samego początku - podkreślił pełnomocnik rodziny Olewników. Odnosząc się do wersji zdarzeń podawanej przez Kościuka, Wilk przypomniał, że Kościuk wiedział od 2004 r., iż "jest w zainteresowaniu CBŚ" i prawdopodobnie już wtedy liczył się z możliwością zatrzymania i koniecznością składania wyjaśnień.

W opinii Wilka umorzenie przez ostrołęcką prokuraturę okręgową w miniony piątek śledztwa w sprawie śmierci Kościuka było przedwczesne. - Są pewne fakty, które według mojej oceny nie powinny kończyć postępowania - dodał pełnomocnik Olewników. Podkreślił, iż pamiętając o instytucji podjęcia umorzonego postępowania, nie obawia się, iż w tej sprawie "pewne rzeczy mogą uciec".

Kościuk pochodził z Warszawy. Utrzymywał, że po porwaniu Krzysztofa Olewnika zajmował się dowożeniem jedzenia i pilnowaniem uprowadzonego. Pomagał też w odebraniu okupu. W trakcie śledztwa szczegółowo zrelacjonował, jak porwany był więziony - najpierw w garażu, przykuty łańcuchem do ściany, a potem w podziemnym betonowym zbiorniku na nieczystości. W 2006 r. wskazał miejsce w lesie na terenie gminy Różan, gdzie zakopano zwłoki Krzysztofa Olewnika. Ich tożsamość potwierdziły badania DNA przeprowadzone po ekshumacji szczątków na cmentarzu w Płocku pod koniec stycznia 2010 r.

Kilka dni po wyroku skazującym na dożywocie Kościuk został znaleziony powieszony w kąciku sanitarnym celi aresztu płockiego Zakładu Karnego w kwietniu 2008 r.

Kościuk jako pierwszy z oskarżonych składał przed sądem wyjaśnienia. Przyznał się do zabójstwa Krzysztofa Olewnika wraz z innym oskarżonym - Robertem Pazikiem (Pazik nie przyznał się - ostatecznie skazany na dożywocie; w styczniu 2009 r. został znaleziony powieszony w celi płockiego Zakładu Karnego). Kościuk podkreślał, iż nie brał udziału w uprowadzeniu. Już po wyroku Kościuk był konsultowany psychologiczne, odbył także rozmowy z wychowawcami. Na trzy dni przed śmiercią miał widzenie z matką i siostrą.

Mecenas Wilk uważa, że rozstrzygnięcie, kto i w jakim czasie mógł "udzielić instruktażu" w sprawie przebiegu zdarzeń związanych z uprowadzeniem i zabójstwem Krzysztofa Olewnika, dotyczy nie tylko Kościuka, ale także relacji składanych przez Artura Rekula (pochodzi z Nowego Dworu Mazowieckiego) i Ireneusza Piotrowskiego (pochodzi - podobnie jak Olewnikowie - z Drobina pod Płockiem), uczestniczących w porwaniu. Obaj odsiadują obecnie wyroki - Rekul 12 lat, a Piotrowski 14 lat więzienia.

Podczas procesu Piotrowski potwierdził, że to on przyczynił się do porwania Krzysztofa Olewnika, opowiadając o nim i jego rodzinie Wojciechowi Franiewskiemu (późniejszemu szefowi grupy porywaczy, który w czerwcu 2007 r. został znaleziony powieszony w celi aresztu w Olsztynie). Piotrowski opowiadał, że razem z Franiewskim odsiadywał karę pozbawienia wolności. Wtedy tez Franiewski miał powiedzieć, że pieniądze "najlepiej zrobić na porwaniu dla okupu jakiejś bogatej osoby". Podczas tej rozmowy Piotrowski miał przyznać, że zna takie osoby i wymienił m.in. rodzinę Olewników. Jak przyznał wówczas Piotrowski, na ofiarę wybrano Krzysztofa, który mieszkał sam.

Do uprowadzenia Krzysztofa Olewnika doszło w nocy z 26 na 27 października 2001 r. W lipcu 2003 r. okup - 300 tys. euro - przekazano porywaczom. Olewnik nie został jednak uwolniony. Jak się okazało, miesiąc po odebraniu przez przestępców pieniędzy został zamordowany.