Kraj dwóch premierów - Donalda Tuska i Jarosława Kaczyńskiego
W Platformie wszyscy wpatrują się w jeden punkt podziałki na słupku partyjnych sondaży – z liczbą 20 proc. Panuje przekonanie, że jeśli spadną poniżej tego progu, to koniec - donosi "Polityka".
To magiczny pułap. Wiele sondaży potwierdza, że żelazny elektorat Platformy to od kilku lat właśnie ok. 20–22 proc., a cała reszta to pospolite ruszenie, między wyborami jest go mniej, ale do urn przychodzą. Często, kiedy sondowano nastroje, pytano o oceny rządu, o ministrów, którzy akurat popadli w koszmarne kłopoty, o afery związane z Platformą, o wiarygodność raportu Millera, to chwiejni wyborcy potrafili się odwrócić, ale ta 1/5 była zawsze twarda: rząd pracuje dobrze, nie należy odwoływać, podoba mi się, nic się nie stało, dobry raport… Jeśli zatem nawet ten najtwardszy anty-PiS zacznie się kruszyć, to znak, że nadchodzi wielka polityczna zmiana.
Na konwencji Platformy w Chorzowie premier Tusk chciał ten proces powstrzymać. Przypomniał podstawowe zasady swojej partii: „centrowość”, „wierność tradycji” i „nowoczesność”.
Kaczyński wygłasza exposé
Jarosław Kaczyński natomiast, podczas weekendowego kongresu PiS, wygłosił dwa exposé przyszłego premiera, jakby tuż przed głosowaniem nad wotum zaufania. Nie był przy tym skrępowany żadnymi ograniczeniami budżetu, międzynarodowymi zobowiązaniami czy urzędniczą koniecznością zachowania umiaru w słowach.
Przemówienie Kaczyńskiego w sobotę pokazało, że ma być IV RP, tyle że jeszcze bardziej. Z drugiej strony widać zmęczenie sytuacją, rodzaj obywatelskiej niezgody na bezalternatywność Platformy. Argumenty, że wciąż trwa dokładnie ta sama polityczna walka co w 2007 r., między Polską liberalną, europejską a IV RP, chociaż są nadal prawdziwe, dziwnie tracą moc oddziaływania. A przecież w rozkładzie sił i idei w istocie nic się nie zmieniło.