Koniczyna i piwo na dzień św. Patryka

Dzień świętego Patryka jest jedynym irlandzkim świętem narodowym cieszącym się dużą popularnością w wielu krajach. W święto patrona Irlandii odbywają się parady, nosi się zielone ubrania, a w niektórych pubach serwowane jest zielone piwo (z dodatkiem zielonego barwnika).

Św. Patryk urodził się w 385 roku w Szkocji lub Walii. Pierwotnie nosił celtyckie imię Maewyn Succat, co znaczy "Wojowniczy". Kiedy miał 16 lat, porwali go irlandzcy korsarze. Po kilku latach zbiegł z niewoli, w której dobrze poznał język i obyczaje mieszkańców Zielonej Wyspy, i zamieszkał w Galii. Poświęcił się stanowi kapłańskiemu, święcenia biskupie otrzymał z rąk papieża, który też wysłał go na misje do Irlandii.

Św. Patryk jest znany m.in. z tego, że wypędził węże z Irlandii. Legendy przedstawiają go stojącego na wzgórzu i drewnianą laską zapędzającego węże do morza. Pewien stary wąż opierał się wypędzeniu, lecz św. Patryk go przechytrzył - zbudował skrzynkę i zaprosił gada do środka. Wąż twierdził, że skrzynka jest dla niego za mała, a żeby to udowodnić, wszedł do środka, a św. Patryk zatrzasnął wieko i wrzucił skrzynkę do morza.

Legenda powstała przypuszczalnie dlatego, że w Irlandii nie ma węży i możliwe, że nigdy ich tam nie było od czasu, gdy wyspa oddzieliła się od kontynentu pod koniec okresu zlodowacenia. Wyprowadzenie węży z Irlandii to prawdopodobnie symbol chrystianizacji wyspy - "wypędzenia" z niej pogańskich bogów.

Św. Patryk schrystianizował Irlandię - zdołał pozyskać wielkie rody irlandzkie dla wiary swoim umiarem i podarkami. Obchodził wyspę i prosił poszczególnych władców o pozwolenie na głoszenie Ewangelii. Św. Patryk spotkał się z celtyckimi kapłanami-druidami w ich ośrodku w Tarze i zlikwidował ich pogańskie rytuały. Nawrócił wodzów i książęta, chrzcząc ich wraz z tysiącami poddanych w świętych studniach (niektóre z nich zachowały się do dziś).

Uważa się, że św. Patryk zmarł w 493 n.e. i został pochowany w tym samym grobie co św. Brygida i św. Kolumba w Downpatrick, w hrabstwie Down. Kość szczękowa św. Patryka została zachowana w srebrnym relikwiarzu, przynoszono ją do rodzących, cierpiących na ataki epilepsji i uważano za ochronę przed złymi urokami.

W dniu św. Patryka świętujący przypinają sobie do ubrania liść koniczyny. W czasach przedchrześcijańskich koniczyna była świętą rośliną druidów irlandzkich. Podobno św. Patryk, głosząc pod gołym niebem doktrynę o Trójcy św., przedstawił istotę dogmatu, zrywając koniczynę, która rosła u jego stóp, i pokazując ją zgromadzonym. Zieleń kojarzy się z dniem św. Patryka, gdyż jest kolorem wiosny, Irlandii i koniczyny. Znalezienie czterolistnej koniczyny podwaja szczęście w tym dniu. Innym zwyczajem jest ubieranie się w ten dzień na zielno - dzieci w irlandzkich szkołach mają tradycję szczypania kolegów, którzy tego dnia nie mają na sobie nic zielonego.