Jacek Jezierski nowym prezesem NIK

Jezierski w głosowaniu otrzymał 239 głosów. Jego kontrkandydatka - zgłoszona przez PO Julia Pitera - dostała 121 głosów posłów. Bezwzględna większość, konieczna do wyboru wynosiła 201 głosów.

Tuż po wyborze, Jezierski powiedział, że nie czuje się "politycznym" prezesem Izby, ponieważ jego kandydatura przeszła dużą większością głosów.

Właśnie dzięki temu, że zostałem wybrany tak dużą większością w Sejmie, mam poczucie, że to jest wybór niepolityczny. Ja nigdy nie byłem politykiem, od 15 lat pracuję w Najwyższej Izbie Kontroli. Mam nadzieję, że dzięki temu będzie również łatwiej przyszłemu prezesowi i całej izbie być postrzeganym, jako instytucja nie angażująca się w bieżące spory polityczne - powiedział Jezierski dziennikarzom.

Na briefingu zorganizowanym po sejmowym głosowaniu, Jezierski podziękował posłom za ten wybór. Podziękował też swej kontrkandydatce Julii Piterze za rywalizację. Mam nadzieję, że pani poseł, jak dotychczas, będzie wspierała i współpracowała z NIK, głównie w tej dziedzinie, w której się teraz specjalizuje - czyli walce z korupcją - powiedział.

Prezes NIK powoływany jest przez Sejm, za zgodą Senatu, na 6-letnią kadencję. Senat podejmuje uchwałę w sprawie powołania prezesa NIK w ciągu miesiąca od dnia otrzymania uchwały Sejmu. Niepodjęcie uchwały w tym terminie oznacza wyrażenie zgody przez Senat. Gdyby Senat odmówił zgody na powołanie prezesa, Sejm wybiera na to stanowisko inną osobę.

Jezierski urodził się 11 kwietnia 1958 r. w Gdańsku. Ukończył studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Gdańskiego, uzyskując tytuł magistra biologii ze specjalizacją ekologii zwierząt. Zakładał i był pierwszym przewodniczącym - do czerwca 1981 r. - Niezależnego Zrzeszenia Studentów na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UG.

W 1981 r. wyjechał na roczną wyprawę naukową Uniwersytetu Gdańskiego do stacji badawczej Polskiej Akademii Nauk na Spitsbergenie. W 1983 r. rozpoczął pracę w Stacji Ornitologicznej PAN w Górkach Wschodnich k. Gdańska. W latach 1985-1990 wykonywał prace wysokościowe prowadzone przez Klub Wysokogórski "Trójmiasto". W latach 1990-92 pracował w Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność", m. in. w Biurze ds. ekologii.

15 czerwca 1992 r. rozpoczął pracę w Najwyższej Izbie Kontroli jako wicedyrektor Zespołu Ochrony Środowiska i Gospodarki Przestrzennej, a po reorganizacji - Departamentu Ochrony Środowiska i Budownictwa.

Na wiceprezesa Najwyższej Izby Kontroli powołany został 1 sierpnia 1998 r. Nadzorował kontrole dotyczące życia gospodarczego i społecznego oraz funkcjonowania administracji.

Odpowiadał m. in. za przeprowadzenie corocznych kontroli wykonania budżetu państwa i analiz budżetowych dla Sejmu. Odpowiadał też za kontrole międzynarodowe, w których Polska uczestniczy, będąc koordynatorem części z nich.

Reprezentuje Najwyższą Izbę Kontroli w kilku stałych komitetach i grupach roboczych INTOSAI i EUROSAI, w tym w grupie roboczej kontroli ochrony środowiska EUROSAI, której Polska przewodniczy od 8 lat. Od początku 2007 r. zasiada w czteroosobowej Radzie Audytorów OECD, odpowiedzialnej za zewnętrzną kontrolę działalności i gospodarki finansowej tej organizacji.

Po zaakceptowaniu przez Senat, prezes NIK składa przysięgę przed Sejmem.