Filozof prof. Stefan Amsterdamski nie żyje
Filozof nauki, członek Polskiej Akademii
Nauk, prof. Stefan Amsterdamski zmarł w Warszawie w
wieku 76 lat - poinformował dyrektor Instytutu Filozofii i
Socjologii PAN, prof. Henryk Domański.
Prof. Amsterdamski prowadził badania m.in. w zakresie metodologii filozofii i historii nauki, a także socjologii wiedzy. W ostatnich latach życia skupił się na działalności dydaktycznej - był współorganizatorem i dyrektorem powstałej w 1992 r. Szkoły Nauk Społecznych przy IFiS PAN. Był to niezwykle mądry człowiek, bardzo życzliwy i skłonny do porozumiewania się, otwarty na kontakty, nowe pomysły i idee - wspominał prof. Domański.
Prof. Amsterdamski był jednym z "najwybitniejszych polskich filozofów nauki, wartościowym człowiekiem, dobrym i uczynnym kolegą" - powiedział wiceprezes Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, prof. Władysław Krajewski.
Prof. Stefan Amsterdamski urodził się 15 stycznia 1929 r. w Warszawie. W 1959 r. otrzymał tytuł doktora Uniwersytetu Warszawskiego, w 1963 r. doktora habilitowanego. W 1989 r. został profesorem.
W latach 1954-68 był asystentem, adiunktem i docentem na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego, a w latach 1966-1968 - dziekanem tego wydziału. Z uczelni został usunięty w 1968 r. w związku z wydarzeniami marcowymi. Od roku 1970 do 1989 był docentem w Instytucie Historii Nauki PAN. Od 1991 r. - profesorem w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN.
Prof. Amsterdamski był członkiem Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Polskiego PEN-Clubu, korespondentem Międzynarodowej Akademii Historii Nauki i Amerykańskiego Towarzystwa Filozoficznego. Napisał ponad 130 prac naukowych, m.in. "Filozoficzne interpretacje pojęcia prawdopodobieństwa" (1965), "Między historią a metodą" (1983) i "Między doświadczeniem a metafizyką" (1974).
Prowadził także szeroką działalność pozanaukową, m.in. w latach 1978-81 w Komisji Programowej Towarzystwa Kursów Naukowych, a w latach 1983-1987 - w Społecznym Komitecie Nauki "Solidarność". Uczestniczył w obradach okrągłego stołu. W latach 1989-1991 był podsekretarzem stanu w rządzie Tadeusza Mazowieckiego.
Był również współautorem Ustawy o Komitecie Badań Naukowych, autorem ekspertyz z zakresu finansowania badań naukowych i reform szkolnictwa wyższego.