Dzień Czerwonego Krzyża
8 maja obchodzony jest Światowy Dzień
Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca. Jest to
organizacja humanitarna i społeczna, która istnieje blisko 150 lat.
Niesie pomoc ofiarom wojen i kataklizmów, propaguje honorowe
krwiodawstwo, prowadzi poszukiwania ofiar wojen.
Na świecie istnieje 181 krajowych stowarzyszeń Czerwonego Krzyża; 150 z nich używa znaku krzyża, a 31 - czerwonego półksiężyca (w krajach muzułmańskich).
Światowy Dzień Czerwonego Krzyża obchodzony jest 8 maja, w dniu urodzin Szwajcara Henry Dunanta, pomysłodawcy stworzenia narodowych stowarzyszeń pomocy oraz powołania dodatkowej służby medycznej.
Czerwony Krzyż powstał w 1863 roku w Genewie jako Międzynarodowy Komitet Pomocy Rannym; w jego skład weszło wówczas 16 Krajowych Komitetów Pomocy Rannym. Porozumienie w tej sprawie podpisano w 1864 roku.
Znak czerwonego krzyża powstał z odwrócenia barw flagi szwajcarskiej. Od czasu wojny rosyjsko-tureckiej w 1876 roku równorzędnym znakiem stał się czerwony półksiężyc.
Trzy lata po powstaniu organizacji z powodu sporów i niesnasek wśród założycieli oraz braku zrozumienia m.in. dla idei powołania Światowej Organizacji Zdrowia czy Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości Dunant wycofał się z organizacji.
W 1919 r. powołano Międzynarodową Federację Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca. W tym samym roku powstał także Polski Czerwony Krzyż.
Czerwony Krzyż (CK) otrzymywał kilkakrotnie pokojową Nagrodę Nobla; pierwszym laureatem tej nagrody był założyciel CK Henry Dunant.
W 1887 roku trafił on do przytułku dla ubogich w szwajcarskim mieście Heiden. Tam znalazł go jeden z dziennikarzy; seria jego artykułów poruszyła Europę i w 1901 roku Dunant otrzymał Nagrodę Nobla. Do końca życia pozostał w przytułku, umarł w 1910 roku.