Drugie dno obrazów Van Gogha

Historycy sztuki od lat wykorzystują promieniowanie rentgenowskie do zaglądania pod stare obrazy i szukania pierwotnych szkiców i zamalowanych elementów. Uzyskują w ten sposób czarno-biały obraz tego, co znajduje się pod spodem.

Joris Dik z uniwersytetu w Delft i Koen Janssens, chemik z uniwersytetu w Antwerpii zrewolucjonizowali użycie promieniowania i udało im się odtworzyć portret kobiety z zachowaniem oryginalnych kolorów. Wykorzystali do tego silny strumień promieni rentgenowskich i gruntowną wiedzę o dawnych barwnikach.

Pod obrazem "Patch of grass" uczeni znaleźli kolorowy portret kobiety, który pozostawał w ukryciu od momentu zamalowania w 1887 roku. Znawcy Van Gogha oceniają, że może on należeć do serii portretów, które artysta tworzył do 1885 roku i które zakończyły się namalowaniem słynnego obrazu "Jedzący kartofle".

Van Gogh w ramach oszczędności nie raz sięgał po wcześniej wykorzystane płótna i malował na drugiej stronie lub zamalowywał wcześniejszy obraz. Szacuje się, że jedna trzecia jego obrazów posiada takie drugie dno.

Dick i Janssens nie mogą się obecnie doczekać, żeby podobne badania przeprowadzić na dziełach Rembrandta i Picassa.