Dożywocie za zabójstwo studentki w Tatrach

Pięciu sędziów SN nie znalazło żadnych powodów, by zwrócić sprawę sądowi I instancji - o co wnosił obrońca w swej kasacji.

Do zabójstwa 22-letniej Katarzyny P. w Dolinie Chochołowskiej doszło w lipcu 2003 r. Swego późniejszego zabójcę poznała w Zakopanem. Wzbudził jej zaufanie, bo podawał się za przewodnika i miłośnika gór. W sierpniu 2003 r. Hajduka zatrzymano. Przyznał się on do gwałtu i zabójstwa, wskazał także miejsce ukrycia zwłok.

Okazało się, że Hajduk dopuścił się wcześniej też innych czynów - na tle seksualnym - w Białymstoku. Zwabiał podstępem swoje, często małoletnie, ofiary do mieszkania. Upijał je, a potem gwałcił.

W 2005 r. Hajduka skazano na dożywocie, ale w 2006 r. Sąd Najwyższy polecił powtórzyć cały proces, bo pod wyrokiem sądu I instancji - czego nie zauważono w II instancji - zabrakło podpisu jednego z sędziów. Według prawa, jest to "bezwzględna przesłanka" powtórzenia procesu.

W 2007 r. najpierw Sąd Okręgowy w Białymstoku, a potem Sąd Apelacyjny, w powtórnych procesach ponownie orzekły karę dożywocia dla 40-letniego Hajduka. SA zaostrzył nawet karę z SO, orzekając, że o przedterminowe zwolnienie będzie mógł on ubiegać się po 30 latach więzienia (wcześniej mógł po 25 latach).

Oskarżony jest osobą wysoce zdemoralizowaną i jedyną karą współmierną do stopnia zawinienia, charakteru czynu, przy istnieniu dużego prawdopodobieństwa popełnienia przez niego przestępstwa podobnego w przyszłości, może być kara dożywotniego więzienia - uzasadniała sędzia SA Nadzieja Surowiec.

Obrona złożyła kasację do SN, domagając się ponownego procesu w I instancji. Adwokat Hajduka zarzucił SA niepełne zbadanie sprawy. Według obrońcy, który nie stawił się w SN, zeznania na Hajduku wymuszano. Opinia o jego poczytalności była - według mecenasa - niepełna. Obrona kwestionowała też zaostrzenie okresu możliwego wyjścia Hajduka na wolność.

Prokuratura wnosiła o oddalenie kasacji.

Uzasadniając taką właśnie decyzję, sędzia SN Roman Sądej powiedział, że SA dokonał prawidłowej oceny materiału dowodowego oraz apelacji obrony.

Dowodów sprawstwa Hajduka jest aż nadto - powiedział sędzia, polemizując z twierdzeniami kasacji, którą uznał za zmodyfikowaną apelację. Przypomniał, że kasacja nie może być tylko powtórzeniem apelacji i zwykłą polemiką z ustaleniami sadów niższych instancji - a tak było w tym przypadku. Dodał, że nieobecność obrońcy w SN była charakterystyczna, bo zdawał on sobie sprawę z rzetelności sądów w tej sprawie.

Sędzia Sądej przypomniał, że to Hajduk wskazał miejsce ukrycia zwłok i opowiedział, jak zabił - co potem potwierdzili biegli. W tym kontekście uznał za absurdalną tezę o wymuszaniu zeznań na Hajduku, co wykluczyły też sądy obu instancji. Dodał, że oskarżony wycofał się z wcześniejszych wyjaśnień, w których przyznawał się do winy.

Według SN, ocena poczytalności Hajduka była pełna, a SA miał prawo zaostrzyć okres możliwego wcześniejszego zwolnienia go z więzienia.

Hajduk to recydywista, dwukrotnie karany za brutalne gwałty i rozboje w latach 90. Odbył za nie karę siedmiu lat więzienia, z którego wyszedł w 2001 r. SA podkreślał, że wychowywał się on w Domu Dziecka i był pozbawiony ciepła rodzinnego, ale - jak zaznaczył sąd - obecnie jest osobą dorosłą potrafiącą odróżnić dobro od zła.