Polska"Dług publiczny za Tuska rośnie jak za Gierka"

"Dług publiczny za Tuska rośnie jak za Gierka"

Dług publiczny za rządów Donalda Tuska zwiększa się w tempie porównywalnym do dynamiki jego narastania za czasów Edwarda Gierka - napisał w "Financial Times" rektor Wyższej Szkoły Ekonomiczno-Informatycznej i były wiceprezes NBP, prof. Krzysztof Rybiński.

"Dług publiczny za Tuska rośnie jak za Gierka"
Źródło zdjęć: © PAP | Darek Delmanowicz

17.11.2010 | aktual.: 17.11.2010 13:59

Według prof. Krzysztofa Rybińskiego, w latach 70. polski dług publiczny wzrósł o 40% produktu krajowego brutto (w proporcji do PKB z 1980 r.).

Rządowy raport fiskalny, na który powołuje się autor artykułu, przewiduje, że w latach 2008-2013 dług publiczny zwiększy się o 330 mld zł, nie licząc wynoszących 30 mld zł wydatków na infrastrukturę drogową, przesuniętych z budżetu centralnego do Narodowego Funduszu Budowy Dróg. Oznacza to, że dług zaciągnięty przez rząd Donalda Tuska wyniesie 21% PKB - szacuje Rybiński.

- Drogi i elektrownie zbudowane w latach 70. dowodzą, iż nie wszystkie pieniądze pożyczone przez Gierka zostały zmarnowane, ale Polska nie była w stanie spłacić długu i zbankrutowała - zaznaczył Rybiński.

Według niego Polska uniknęła kryzysu z lat 2008-09, który uderzył w inne państwa, dzięki korzystnemu splotowi trzech czynników: odpornej na kryzys strukturze gospodarki (uzależnionej tylko w niewielkim stopniu od handlu zagranicznego), obniżeniu podatków w przededniu kryzysu oraz ekspansji fiskalnej w stylu keynesowskim.

Ten ostatni aspekt polityki rządu najbardziej niepokoi Rybińskiego. Ma on obawy, czy fiskalną ekspansję na tak dużą skalę uda się utrzymać. Wskazuje, iż udział wydatków publicznych w PKB wzrośnie w latach 2008-11 z 42% do 48%, w dużym stopniu za sprawą znacznego zwiększenia finansowanych przez UE inwestycji w dziedzinie infrastruktury.

Jak zaznacza Rybiński, by zminimalizować ryzyko destabilizacji finansowej ekonomiści wezwali rząd do przyspieszenia pilnie potrzebnych reform strukturalnych: racjonalizacji wydatków socjalnych, likwidacji przywilejów określonych grup, jak rolnicy i górnicy, podniesienia jednego z najniższych w UE wieku przechodzenia na emeryturę i zredukowania deficytu budżetowego.

Źródło artykułu:PAP
Wybrane dla Ciebie
Komentarze (82)