"Cudowne dziecko muzyki" niebawem w Polsce

Yaron Herman urodził się w 1981 roku w Tel-Avivie, naukę gry na fortepianie zaczął dość późno bo w wieku 16 lat. Jego nauczycielem był Opher Brayer znany ze swych metod nauczania opartych na filozofii, matematyce czy psychologii. Dwa lata po rozpoczęciu nauki Yaron otrzymał Kimon Prize w kategorii „Junior talent”.

Debiut Yarona oceniony został jako coś niezwykłego w całej historii muzyki i pianistyki, okrzyknięty został jedną z najbardziej zadziwiających i olśniewających rewelacji, specyficzne połączenie precyzji i wybitnej inteligencji. Herman zaczął coraz częściej występować w najbardziej prestiżowych salach koncertowych Izraela, takich jak The Tel-Aviv Museum, The Tel-Aviv Cinematek, The Camelot, Givatim Theatre, Beit Lesin Theatre, Einav Center.

Mając 19 lat, wyjechał do Bostonu, zaproszony przez Berkele College School of Music. Po dwu miesiącach zdecydował się wrócić do Tel-Awiwu. Po drodze zatrzymał się w Paryżu. Pierwszego popołudnia w stolicy Francji spotkał muzyków odbywających jam, następnego dnia podpisał kontrakt. Od tamtego czasu nie opuszcza na długo Paryża.

Jego debiut to czas potyczek, zmian muzycznych, które umożliwiły mu wyrobienie sobie dobrej marki i zdobycie uznania na paryskiej scenie muzycznej. Zadziwiał młodym wiekiem, talentem i pasją. Szybko wprawił wszystkich w podziw i zdziwienie. Trofeum "New Talents" jazzowego klubu Sunside zostało przyznane mu jednogłośnie.

W wieku 21 lat wydal swój pierwszy album dla prestiżowej wytworni Sketch (album został wyprodukowany przez równie utalentowanego Philippe Ghielmetti). Album TAKES 2 TO KNOW 1, na którym razem z Hermanem występuje jego akompaniator i przyjaciel z dzieciństwa, perkusista Sylvian Ghio. Jeszcze raz układ „fortepian plus perkusja“ zadziwiły, zaskoczyły i zdobyły jednogłośne uznanie mediów. Album znalazł się na play – liście TSF i zdobył wyróżnienie „Coup de Cour“ na France Info, koncert prezentujący płytę został nadany przez telewizję France Musiques, wideo clip z jego muzyką był nadawany 4 razy nadoję przez TV Mezzo. Zaraz potem zwróciły się do Yarona wielkie wytwórnie, a on przeciwstawił się ich kampaniom reklamowym, marketingowym i promocyjnym, stawiając tylko na swoją muzykę. I tym uwiódł wymagająca paryską prasę.

Gdy zapytano o wrażenie jakie wywołało to cudowne dziecko muzyki, Georges’a Avakian’a, producenta Davisowkiego „Kind of Blue” i wczesnych nagrań Jarretta, odparł „Yaron jest czymś prawdziwym”.

Jeszcze bardziej zaskakująca jest głębia muzycznych poszukiwań Yarona. Eksploatuje teorię muzyki i improwizacji nazywaną „Real Time Composition”, z którą zapoznał się na gościnnych wykładach Laureata Cugny na Sorbonie. Muzyka, filozofia, matematyka; wszystkie te nauki spotykają się tam gdzie muzyk staje się specjalistą, wpływowym nauczycielem. Analizuje muzykę swoich mistrzów, zwłaszcza Jarretta, Paula Bley, John’a Coltrane’a, Lennie Tristano, stawiając równie wysoko Bacha jak tradycyjny folk i pop (Bjork, Beasty Boys).

W wieku 23 lat, młody pianistyczny geniusz, odbył trasę koncertową po Europie, gdzie wystąpił zarówno solo, jak i w duecie. Yaron Herman w harmoniczny sposób przedstawił zafascynowanej i pełnej podziwu dla tego niezwykle utalentowanego muzyka, publiczności, swoje koncerty i wykłady.

W ciągu zaledwie kilku lat Yaron studiował grę na fortepianie, został jednym z najbardziej uznanych muzyków i wykładowców, nagrał niesamowity album, otrzymał wiele nagród, zyskał uznanie swoich współczesnych i mediów.

08.10.2007 Warszawa, Fabryka Trzciny
10.10.2007 Katowice, Jazz Klub Hipnoza
11.10.2007 Bielsko Biała, Centrum Kultury