"Być może maszynista coś przeczuwał"
Odległość, z której maszyniści mogli w nocy ocenić, że znajdują się na tym samym torze, to 200, góra 300 metrów. To dużo za późno, żeby próbować uratować życie - mówi o katastrofie pod Szczekocinami gość Kontrwywiadu RMF FM, szef Instytutu Kolejnictwa Andrzej Żurkowski. Zaznacza, że pociąg InterRegio zaczął hamować, być może maszynista coś przeczuwał, ale miał tylko 3-4 sekundy, czyli dużo za mało.
Jaki błąd mógł popełnić dyżurny ruchu ze Starzyn? Żurkowski odpowiada, że pociąg wjechał na sygnał zastępczy. Chodzi o sygnalizację stosowaną zastępczo w sytuacjach, kiedy nie udaje się ustawić drogi przebiegu i podać sygnału uzależnionego od właśnie ustawionej drogi przebiegu - wyjaśnia.
Zdaniem eksperta ważne dla wyjaśnienia przyczyn tragedii będzie sprawdzenie, czy drugi pociąg wjeżdżał na sygnał normalny, czy na zastępczy. Przy czym zaznacza, że to dyżurny ruchu ocenia całą sytuację, stwierdza, że jest bezpiecznie i podaje sygnał zastępczy.
Pytany, skąd wzięła się konieczność uruchamiania sygnału zastępczego, odpowiada: - Możemy się domyślać tylko, że dyżurny ruchu gdyby mógł, na pewno by drogę ustawił, ułożył zgodnie z przepisami. Wtedy byłaby wykorzystywana sygnalizacja podstawowa.
Jednocześnie ekspert zwraca uwagę, że za wcześnie jest mówić, czy do tragedii pod Szczekocinami doszło jedynie w wyniku błędu człowieka. - Zazwyczaj jest tak, że katastrofa to jest zbieg kilku okoliczności - zaznacza.
W sobotę wieczorem w pobliżu Szczekocin k. Zawiercia - na zjeździe z Centralnej Magistrali Kolejowej w kierunku Krakowa - zderzyły się czołowo pociągi TLK "Brzechwa" z Przemyśla do Warszawy Wschodniej i Interregio "Jan Matejko" relacji Warszawa Wsch. - Kraków Główny. Pociąg Warszawa-Kraków wjechał na tor, po którym z naprzeciwka poruszał się pociąg Przemyśl-Warszawa. Oba składy miały razem 11 wagonów. Zginęło 16 osób, a 57 zostało rannych.