Sebastian Ogórek: "Na 10 sekund wzięto mnie za geja. Prawie straciłem przez to życie" (Opinia)

W nogach mam już ponad pięć kilometrów po ścieżkach podlaskiego Szczuczyna. Ponieważ ostatnio rzadko biegam, czuję spore zmęczenie. On idzie środkiem chodnika, widzę, że raczej już swoje dziś wypił. Lekko więc zbiegam na prawy skraj.

Nóż nad głową

W odległości trzech metrów od niego słyszę wyzwiska: "Wy…aj stąd pedale. To nasze miejsce". Jestem w pędzie, nie mam nawet jak zareagować. Lewą ręką popycha mnie, noga osuwa się do rowu. Tylko dzięki temu nóż z jego prawej ręki świszcze mi nad głową.

Biegnę dalej. W zasadzie już uciekam. Słyszę tylko kolejne wyzwiska: pedał, jego ziemia, zboczeniec. To pewnie kwestia obcisłej koszulki i krótkich spodenek, jakie mam na sobie. Wiadomo: gej. Dla niego to już oznacza - warto wyciągnąć nóż.

Odbiegam na bezpieczną odległość. On jeszcze stoi i krzyczy. Ja dzwonię na policję. Proszę o szybką interwencję, bo ktoś zaatakował mnie nożem. Pani w zaskakująco spokojny sposób próbuje ustalić dokładny adres.

Zostaję na miejscu. Włącza się instynkt reportera, wyłączam Endomondo, robię zdjęcia. On idzie w swoją stronę. Okazuje się, że mieszka tuż obok. Patrol przyjeżdża z pobliskiego Grajewa po kilkunastu minutach. Na początek jedzie pod błędny adres. Nie mam pretensji. Być może w stresie źle ich poinstruowałem. Tylko dlaczego przyjechali bez sygnału?

Zawiadomienie? Na pewno?

Dwaj policjanci nie wychodzą z auta. Siedzą w nim i pytają co, gdzie i jak. Ja mówię, że nóż, że atak, że wyzywał od gejów. W końcu podjeżdżają do niego do domu. Rozmawiają kilka minut. Wracają.

- On nie zaprzecza, że doszło między wami do sprzeczki. Twierdzi, że to pan go zaatakował. Noża nie ma – mówi policjant.

Pokazuję im zdjęcie. Facet stoi, ale widać wyraźnie, że wściekły krzyczy w moją stronę. W ręku trzyma nóż. Policjanci stwierdzają, że to tylko jakieś tępe narzędzie. A mi nic się nie stało.

- Chce pan złożyć zawiadomienie? Ale na pewno? Niech pan się zastanowi. Sprawa będzie cywilna, musi pan zapłacić za nią 300 zł. Jak się pan upiera, to musi pan pojechać do Grajewa. Dziś w Szczuczynie mamy zamknięte - słyszę od policjantów.

W końcu nie wytrzymuję. Gdy mnie spisują, podaję wprost: zawód dziennikarz. Panowie wyraźnie się wtedy usztywniają. Okazuje się, że mogę jednak złożyć zawiadomienie w Szczuczynie. Dla dziennikarza z Warszawy, zaatakowanego nożem, wyjątkowo w Wielką Sobotę otworzą posterunek.

Na chwilę wpadam jeszcze do domu teściów. Przebieram się. Opowiadam żonie, co się stało. Ściskam dzieciaki mocniej niż zwykle. Jadę na posterunek. Sugeruję policji, że chcę, aby atak na mnie został potraktowany jako akt agresji na tle homofobicznym. Liczę na postępowanie z urzędu. Zaatakowano mnie, bo wzięto mnie za geja. Nie dlatego, że biegłem. Nie dlatego, że kogoś obraziłem, komuś coś zrobiłem, wdepnąłem na czyjąś działkę. Wzięto mnie za geja, więc kosa poszła w ruch.

- A jest pan homoseksualistą? – pytają policjanci.

Odpowiadam, że nie. Polak, katolik, praktykujący, 500+ biorę. Policjanci są grzeczni, uprzejmi, nie robią problemów. Jedynym problemem jestem ja - psuję im statystyki. Sprawy jako atak na tle homofobicznym nie przyjmują. Skoro nie jestem gejem, no to jak mogło dojść do takiego ataku. Logiczne, prawda?

Spisujemy jednak zeznania, bo upieram się, że będę chciał sprawy cywilnej. Policjanci na koniec mówią, że to Wielka Sobota, że trzeba sobie wybaczać, że to tylko lokalny pijaczyna.

Po około miesiącu przychodzi pismo z sądu – chcą, abym wpłacił 300 zł. Sprawa oczywiście w Grajewie. Ponad 200 kilometrów od domu. Nie wybaczam, ale zapominam w natłoku obowiązków. Trochę też boję się wracać do sprawy.

Przepraszam

To dlatego teraz muszę to opisać. Po Białymstoku. Po tych nagraniach, na których widzę bite dzieciaki, po kamieniach, które lecą w stronę maszerujących, po wypowiedziach ministra edukacji i jednej z parafii stających po stronie tych, którzy "bronią wartości chrześcijańskich".

Mam wrażenie, że atak na mnie to nie przypadek. To kwestia pewnego klimatu. Pewnej polityki, która spycha gejów i lesbijki na margines. To nawet nie kwestia miejsca. Umówmy się, że Podlasie nie jest miejscem, które w naturalny sposób kojarzy się z tolerancją.

Powodem jest raczej narracja, która od kilku lat sprawia, że nawet fizyczna napaść na drugiego człowieka może być nazwana "obroną wartości chrześcijańskich". Dla mnie to absolutne zaprzeczenie wartości, jaka niesie wiara.

Jako katolik od tego ataku będę zawsze już bronił praw gejów i lesbijek. Nie zawsze się z nimi zgadzał, ale zawsze pilnował szacunku do nich. Te 10 sekund zmieniło mój punkt widzenia.

Do zdarzenia doszło 20 kwietnia 2019 roku w Szczuczynie. Przepraszam gejów i lesbijki, że z lenistwa sprawa nie trafiła do sądu.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl