30 lat temu Mirosław Hermaszewski poleciał w kosmos

Mirosław Hermaszewski urodził się 15 września 1941 roku w Lipnikach na Wołyniu. Podczas rzezi ludności polskiej przeprowadzonej na Wołyniu przez UPA stracił część rodziny, w tym ojca. Po wojnie w 1945 roku wraz z rodziną repatriował się do Wołowa niedaleko Wrocławia, gdzie ukończył szkołę podstawową i liceum.

Zaczął latać w 1960 roku na szybowcach w Aeroklubie Wrocławskim, a później na samolotach na lotnisku w Grudziądzu. W roku 1961 wstąpił do Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie, gdzie opanował pilotaż samolotu tłokowego TS-8 i uzyskał kwalifikacje pilota myśliwskiego 3 klasy na samolocie odrzutowym MIG-15. Po szkole, którą ukończył jako prymus, został przydzielony do pułku obrony powietrznej w Poznaniu, gdzie po dwóch latach uzyskał uprawnienia pilota 1 klasy i odbył szkolenie pilotażu samolotów naddźwiękowych MIG-21.

Ukończył z wyróżnieniem Akademię Sztabu Generalnego w Warszawie. W latach 1964-1978 służył w wojskach obrony powietrznej kraju, jako dowódca eskadry w Słupsku, zastępca dowódcy pułku w Gdyni oraz dowódca 11. pułku myśliwców we Wrocławiu.

W 1976 roku trafił do grupy kandydatów na kosmonautów i rozpoczął szkolenie w Gwiezdnym Miasteczku pod Moskwą. W roku 1978 został wyłoniony z grona kilkuset polskich pilotów jako kandydat do lotu kosmicznego w ramach międzynarodowego programu Interkosmos, utworzonego przez ZSRR.

27 czerwca 1978 roku o godz. 17.27 wystartował z kosmodromu Bajkonur na statku Sojuz 30 pod dowództwem kosmonauty radzieckiego, pułkownika Piotra Klimka. Po dwóch dniach załoga połączyła się ze stacją orbitalną SALUT-6, gdzie wykonano program badawczy. Lot trwał 7 dni, 22 godziny, 2 minuty i 59 sekund. Lądowanie nastąpiło 5 lipca na stepach Kazachstanu. Dokonano 126 okrążeń Ziemi, a przy okazji ustanowiono kilka rekordów Polski zatwierdzonych przez Międzynarodową Federację Lotniczą.

Za udział w tym locie Hermaszewski odznaczony został medalem Złotej Gwiazdy, Orderem Lenina i honorowym tytułem Bohatera Związku Radzieckiego.

W okresie stanu wojennego był członkiem Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego. W latach 1987-1990 był komendantem Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych, gdzie w 1988 roku otrzymał nominację generalską, potem był zastępcą dowódcy Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej (WLiOP) (1991-1992) i szefem bezpieczeństwa lotów WLiOP (1992-1995). Od roku 1995 inspektor ds. Sił Powietrznych w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego.

Hermaszewski jest członkiem Komitetu Wykonawczego Stowarzyszenia Kosmonautów i Astronautów Świata, członkiem Kapituły medalu Akademii Polskiego Sukcesu i członkiem Komitetu Badań Kosmicznych i Satelitarnych PAN oraz ASE - Stowarzyszenia Odkrywców.