30 kotów w kamienicznym mieszkaniu

Dwa pierwsze koty wzięłam do domu, bo chciałam mieć własne mruczki- mówi kocia mama. Pozostałe trafiały pod moją opiekę przygarnięte z ulicy, ze schroniska, przyniesione przez ludzi, którzy znaleźli je porzucone, ale sami nie mogli się nimi zająć.

Czyste, zadbane zwierzęta krok w krok chodzą za swoją wybawicielką, łaszą się i proszą o pieszczoty. W mieszkaniu dostosowanym do potrzeb kotów są specjalne drapaczki, wielka kuweta z piaskiem i miski z jedzeniem. Każdy zwierzak ma swoje miejsce, ale najbardziej ulubione to łóżko ich pani, gdy ta kładzie się spać. Wtedy cała mrucząca gromadka układa się wokół niej i na niej. I tak wspólnie przesypiają całą noc.

Nie potrafię przejść obok cierpiącego zwierzęcia, a wiele z moich kotów zostało po prostu porzuconych przez właścicieli- dodaje Anna Marciniak. Przez wiele lat byłam inspektorem Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami, a teraz kiedy jestem już na emeryturze mogę cały swój czas poświęcić kotom i zadbać oto, by było im dobrze i żeby nikomu nie przeszkadzały.

Pani Anna codziennie gotuje dla swoich podopiecznych półtora kilograma kości z mięsem i ryżem, zmienia piasek (jednego dnia zużywa 5 litrów specjalnego żwirku dla kotów) i pamięta, żeby kupić dla nich specjalną suchą karmę. (PAP)