3‑miesięczna Vivien przeżyła zawał

Dziecko przyszło na świat z wrodzoną wadą serca, która, nie wykryta wcześniej, doprowadziła do zawału – mówi prof. Michał Wojtalik, kierownik Kliniki Kardiochirurgii Dziecięcej AM w Poznaniu, gdzie operowano niemowlę.

Mama dziewczynki na stałe mieszka w Niemczech. W Poznaniu ma rodziców, u których właśnie przebywała, gdy stan dziecka nagle się pogorszył. Niemowlę najwyraźniej miało kłopoty z oddychaniem, z trudem łapało powietrze. Pediatra, badający niemowlę, stwierdził szmery w sercu i natychmiast skierował malucha do kardiologów. Dr med. Małgorzata Pawelec-Wojtalik zdiagnozowała, poprzez cewnikowanie serca, wadę lewej tętnicy wieńcowej. Trzymiesięczna pacjentka została przekazana w ręce kardiochirurgów: – Niezoperowana wada tętnicy doprowadziła do zawału i powiększenia lewej komory serca. W tym stanie nie wszystkie dzieci udaje się uratować – informuje profesor, dodając, iż jedynym postępowaniem w takiej sytuacji jest natychmiastowy zabieg. Podczas wielogodzinnej operacji przeszczepiono tętnicę płucną do aorty i wstępnie poprawiono zastawkę dwudzielną. Zabieg był bardzo wyczerpujący dla niemowlęcego organizmu i wbrew oczekiwaniom nie udało się pobudzić serca do samodzielnej pracy.

Lekarze sięgnęli po niezawodny zestaw ECMO – nowoczesne płuco-serce, które przejęło na siebie funkcje, jakie zwykle pełni zdrowe serce i płuca. Od tej więc pory życie dziecka zależało od urządzenia, które zastąpiło jego naturalny układ krążenia. Dzień i noc przy aparaturze i niemowlęciu zaczęły pełnić dyżury trzy perfuzjonistki, specjalistki utrzymujące wszystkie parametry na prawidłowym poziomie. W poznańskiej klinice już raz ta sama aparatura utrzymywała przy życiu 9-miesięcznego Kacpra. Był od niej całkowicie zależny przez siedem dni.

Teraz od czujności zespołu i sprawności maszyny zależał los jeszcze mniejszego i, jak na razie najmniejszego dziecka w historii kliniki, leczonego w takiej chorobie. Nie przewidziano też, że potrwa to jeszcze dłużej, bo aż pełne 10 dni i nocy. - Najtrudniejsze było odłączenie płuco-serca, ale już w ciągu pierwszej doby praca nerek się unormowała i odetchnęliśmy - opowiada poznański kardiochirurg. Dopiero jednak wczoraj, czego byliśmy świadkami, można było mówić o pierwszym przełomie, gdy Vivien zaczęła się budzić. Najpierw ostrożnie otworzyła oczy, a potem po niemowlęcemu zaciskała piąstki. Lekarze nabierają pewności, że mózg nie został uszkodzony, a to jest prawdziwy sukces, bo ryzyko zatoru było bardzo duże. Nie wiadomo dzisiaj, jak długo Vivien będzie leczona w poznańskim ośrodku. O zagrożeniu życia się nie mówi, ale nadal otrzymuje leki i antybiotyki, które mają zapobiec zakażeniu. Klatka dziecka była trzykrotnie otwierana, przez dwa tygodnie było zaintubowane, więc ryzyko nadal jest poważne.
Doświadczony zespół

Operację przeprowadzil prof. Michał Wojtalik w asyście lek. med. Przemysława Westerskiego i dr. med. Wojciecha Mrówczyńskiego. Opiekę kardiologiczną roztoczył dr med. Bartłomiej Mroziński. Przez 10 dób, gdy pracowało płuco-serce, czuwały: Maria Piętka, Iwona Robaszkiewicz i Ewa Dobra-Kępka.

Zanim doszło do zawału, pojawiły się bóle, które zinterpretowano jako dziecięcą kolkę. Wystarczyło wtedy wykonać EKG, aby wykryć wadę, która doprowadziła do trwałego uszkodzenia serca. Lekarze i rodzice zawsze powinni to brać pod uwagę.

Danuta Pawlicka