188 męczenników zostało beatyfikowanych w Japonii

Mszy beatyfikacyjnej, w której wzięło udział około 30 tysięcy wiernych, przewodniczył były prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, kardynał Jose Saraiva Martins.

Wśród beatyfikowanych znalazł się jezuita Piotr Kibe, stracony w Tokio w 1639 roku i Julian Nakaura - członek delegacji japońskich katolików wysłanej do Rzymu oraz rzesze japońskich chrześcijan, zamęczonych na początku japońskiej epoki Edo, w latach 1603-1639. W grupie tej jedynie pięć osób to duchowni - pozostali to ludzie świeccy, zamęczeni za wiarę: krzyżowani, paleni żywcem, ścinani, poddawani brutalnym torturom.

Była to pierwsza beatyfikacja w Japonii; w tym liczącym ponad 125 mln ludności kraju chrześcijanie stanowią około 1,5% - niecałe dwa miliony, w tym katolików jest około pół miliona - a dominującym wyznaniem jest buddyzm i szinto. Katolikiem jest m.in. obecny premier Japonii Taro Aso.

Proces beatyfikacyjny 188 męczenników rozpoczął się w 1980 roku, a zakończył w czerwcu 2007 roku. Do ich beatyfikacji doszło w 27 lat od wizyty Jana Pawła II w Japonii w 1981 roku.

Chrześcijaństwo trafiło do Japonii wraz z przybyciem tam pierwszego misjonarza, św. Franciszka Ksawerego, jezuity, w 1549 roku. Już po 30 latach działalności misyjnej nawrócono 100 tys. ludzi. W 1587 roku potężny szogun Toyotomi Hideyoshi, który po raz pierwszy w historii Japonii doprowadził do jej całkowitego zjednoczenia, nakazał jednak wygnać misjonarzy. Rozpoczęły się prześladowania, podczas których m.in. ukrzyżowano 26 chrześcijan. W liturgii znani są jako 26 męczenników (20 Japończyków, czterech Hiszpanów, Portugalczyk i Meksykanin). Zostali beatyfikowani już w 1629 roku, a kanonizowano ich w 1862 roku. Najstraszliwsze jednak prześladowania chrześcijan w Japonii rozpoczęły się w 1614 roku, za panowania szoguna Tokugawy Ieyasu.

Od 1638 do 1868 roku chrześcijaństwo w Japonii było wyznawane potajemnie.