Gadamer był jednym z najwybitniejszych współczesnych myślicieli europejskich i współtwórcą dwudziestowiecznej hermeneutyki, zajmującej się badaniem, objaśnianiem oraz interpretacją źródeł pisanych. Jego nazwisko wymienia się wraz z takimi postaciami, jak Wilhelm Dilthey, Edmund Husserl, czy Martin Heidegger. Najbardziej znane dzieło Gadamera to opublikowana w roku 1960 "Prawda i metoda. Zarys hermeneutyki filozoficznej".
Dociekania Gadamera inspirowały wiele nurtów humanistyki współczesnej, w tym estetykę, historiozofię, socjologię, teorię kultury, literaturoznawstwo. Gadamer uważał hermeneutykę za dialog między tekstem a człowiekiem, twierdząc, że tekst odczytuje się zawsze przez pryzmat pewnych założeń i uprzedzeń, które interpretacja ma odsłaniać.
Gadamer urodził się 11 lutego 1900 roku. Wykładał w Marburgu, Lipsku i Frankfurcie. Profesor uniwersytetów w Lipsku, a w latach 1946-1947 - rektor tej uczelni, Frankfurcie nad Menem oraz Heidelbergu. Od 1949 do emerytury w 1968 roku wykładał na Uniwersytecie w Heidelbergu. Następnie był wykładowcą w największych uczelniach Stanów Zjednoczonych. Filozof mieszkał z żoną w Heidelbergu. Swoje ostatnie dzieło, "Początki wiedzy", wydał w 1999 roku. (an)
