Ustawa o nieruchomościach zgodna z konstytucją

Trybunał rozpoznawał wniosek radnych z Torunia. Według zaskarżonego przez nich przepisu ustawy z 1997 r., samorządy terytorialne wyrażają zgodę na zbywanie gruntów gminnych na rzecz dzierżawców, którzy zawarli umowę dzierżawy co najmniej na 10 lat i postawili tam nieruchomość. Dzierżawca musi spełnić jeden warunek - być posiadaczem nieruchomości między 5 grudnia 1990 r. a 1 stycznia 1998 r. To wystarcza, by wystąpił do gminy o przyznanie mu wieczystego użytkowania.

Zdaniem radnych jest to znaczne uszczuplenie władztwa gmin nad powierzonym im mieniem i prowadzi do uszczerbku majątku gminnego.

Gmina zawierała umowę dzierżawy na 10 lat. Tymczasem zaskarżony przepis umożliwił pewnym osobom przekształcenie tego użytkowania w użytkowanie wieczyste. Gdyby gmina wiedziała o tym wcześniej, być może nie zawierałaby takiej umowy - uzasadniała w imieniu radnych radca prawny Lila Zduńska.

Przedstawiciele Sejmu i prokuratury krajowej wnieśli o uznanie zaskarżonego przepisu za zgodny z konstytucją. Roszczenie przysługuje tylko tym, którzy wybudowali nieruchomość za odpowiednią zgodą i podpisali odpowiednie umowy. Intencją ustawy było uregulowanie stanu faktycznego - mówiła w imieniu Sejmu posłanka Aleksandra Gramała.

Trybunał nie podzielił argumentacji radnych i uznał, że zaskarżony przepis jest zgodny z konstytucją.

Zaskarżony przepis nie był żadnym nowym rozwiązaniem. To kontynuacja porządkowania stanu prawnego posiadaczy, zapoczątkowana w 1990 r. - uzasadniał wyrok przewodniczący składu orzekającego sędzia Marek Mazurkiewicz.

Trybunał uznał jednocześnie, że zaskarżony przepis nie prowadzi do uszczuplania dochodów gmin. Rzeczywiście, przepis nie jest doskonały i są trudności w jego interpretacji. Ale nie przekracza to konstytucyjnej zasady samodzielności gmin - dodał sędzia.

Wyrok Trybunału jest ostateczny.(iza)