historia(strona 3/148)

Skandale z udziałem Adama Mickiewicza. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. Około 1820 roku Adam Mickiewicz był początkującym poetą, ale zachowywał się jak gwiazdor. Poeta w wieku 22 lat zawarł bliższą znajomość z Marylą Wereszczakówną. On był zbiedniałym nauczycielem, ona – córką zamożnej rodziny ziemiańskiej. Narzeczony Maryli był hrabią, człowiekiem zaradnym i majętnym. Mickiewicz nie miał szans z nim konkurować. Kiedy wyszedł na jaw, kobieta wybrała swojego narzeczonego. Gdy Mickiewicz wrócił do Kowna, wdał się w romans z żoną swojego przyjaciela, doktorową Karoliną Kowalską. Szybko doszło do skandalu. Doktor Kowalski wyzwał poetę na pojedynek. W ostatniej chwili Karolina przekonała męża, że to kłamstwo, a Adam nigdy nie nastawał na jej cześć.

Związki kazirodcze na królewskich dworach. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. Serwis podaje, że stało się to normą w przypadku Habsburgów. Istnieją dowody na wymianę małżonków w każdym pokoleniu. Łącznie z 73 zawartych małżeństw, 11 dotyczyło kuzynów pierwszego stopnia. Osiem razy dochodziło też do ślubów pomiędzy dalszymi kuzynami. Kolejne cztery z nich połączyły wujów z siostrzenicami i taką samą liczbę kuzynów drugiego stopnia. Przez taki obrót spraw Habsburgowie słynęli z wystającej dolnej szczęki. Okazało się, że większość rodziny cierpiało na choroby genetyczne. Niektórzy borykali się z problemami umysłowymi, epilepsją czy upośledzeniem. Ostatni przedstawiciel Habsburgów, Karol II do 4. roku życia w ogóle nie mówił. Nauka chodzenia zajęła mu 8 lat. Nigdy nie nauczył się czytać i pisać. Jego wygląd odbiegał od utartych kanonów męskiego piękna. Przez mocno wysuniętą szczękę nie mógł normalnie jeść. Zamiast przeżuwać pokarm, połykał jedzenie w całości. Karol II nigdy nie doczekał się potomka i zmarł w wieku 39 lat. Po jego śmierci wybuchła wojna o sukcesję, w której udział wziął cesarz Leopold. Posiadał prawa do hiszpańskiego tronu i był dla Karola II jednocześnie wujem, kuzynem oraz szwagrem.

Król Zygmunt August był ostatnim z Jagiellonów. Nie miał szczęścia w małżeństwach. Jego ostatnia żona została wygnana, a wszystkie potencjalne kandydatki nie należały do tzw. dobrych partii. Cały artykuł przeczytasz na portalu Wielka Historia. W ostatnich miesiącach życia władcę trawił zaawansowany syfilis, mierzył się też z różnymi paranojami, np. związanymi z majątkiem. Nie ufając nikomu, kazał wszystkie swoje kosztowności - a był uważany za wielkiego kolekcjonera tego, co drogie i piękne - wywieźć i schować w Tykocinie. Gdy był w drodze do nowego skarbca, zmarł. Chwile po śmierci przyniosły hańbę Jagiellonom. Wszyscy z otoczenia króla zostawili go. Nie było nikogo, kto zaopiekowałby się ciałem zmarłego władcy. Zygmunt August został pogardzony i zostawiony przez wszystkich, a jego majątek bardzo szybko rozkradli jego doradcy, byłe kochanki i inne osoby z najbliższego otoczenia. Jak mówiono, “Fortuna się sama nie ukradnie” - kto pierwszy do kosztowności, ten lepszy. Artykuł powstał we współpracy z portalem WielkaHistoria.pl.

Kanibalizm jest pojęciem bliższym naszej kulturze niż może się to wydawać. Okazuje się, że jeszcze u schyłku XIX wieku leczenie ludzkim ciałem (kanibalizm medyczny) było w Europie zachodniej czymś naturalnym. Cały artykuł przeczytasz na portalu Wielka Historia. Medykamenty z ludzkich szczątków miały swój początek w średniowieczu, kiedy popularne były lekarstwa wytwarzane ze sproszkowanych mumii. Lekarze wierzyli, że energia młodych osób, które zmarły nagle, może przejść na chorych. Mumie i ludzka krew były oficjalnie uznawane za leki dopuszczone do użytku. Ze względu na wysoką cenę ludzkimi medykamentami leczyły się głównie osoby z wyższych sfer społecznych. Taką terapię stosowała między innymi angielska królowa Elżbieta Wielka oraz jej następca Jakub I Stuart. Spożywanie ludzkich szczątków nie wzbudzało złych skojarzeń. Były one “odczłowieczane”, czyli traktowane przedmiotowo – w takich kategoriach jak ser czy mleko. Artykuł powstał we współpracy z portalem WielkaHistoria.pl.

Choć Putin uważa, że Krym historycznie należy do Rosji, to dopiero caryca Katarzyna II Wielka zaanektowała teren. Cały artykuł przeczytasz na portalu Wielka Historia. Wcześniej ziemie krymskiej zamieszkane były przez Tatarów Krymskich. Tatarzy słynęli jako waleczni i brutalni wojownicy. Rosja czuła wobec nich zagrożenie, od kiedy w 1571 r. napadli na Moskwę, paląc ją i biorąc do niewoli dziesiątki tysięcy jeńców. Gdy do władzy doszła Katarzyna Wielka, podstępem i intrygą zmusiła ówczesnego chana do oddania półwyspu krymskiego, co na zawsze przekształciło strukturę demograficzną Krymu – ponad połowa Tatarów uciekła do Turcji, a na półwyspie osiedlili się głównie rosyjscy chłopi. Artykuł powstał we współpracy z portalem WielkaHistoria.pl.