Prokuratura: są zeznania o braku opieki nad noworodkami z wadą rozwoju
Prokuratura potwierdza, że są zeznania świadków, iż noworodki z ciężkimi wadami rozwoju, które przeżyły sztucznie wywołany poród, były w stołecznym szpitalu zostawiane bez opieki, choć - jak podaje "Życie Warszawy" - przez jakiś czas jeszcze żyły. Na razie nikomu nie postawiono zarzutu; prokuratura nie jest pewna, jak kwalifikować całą sprawę.
"ŻW" napisało w piątek, że pielęgniarka jednego ze szpitali złożyła wstrząsające zeznania o tzw. terminacji ciąży, czyli porodzie sztucznie wywoływanym przez lekarzy z powodu wad rozwoju płodu. "Jak się rodziły żywe, położna kazała nam ochrzcić je wodą i zawinięte w serwetę odkładać na szafę. One się ruszały, kwiliły" - mówiła pielęgniarka B., która w 1997 r. po takim przeżyciu odeszła z pracy. Według niej, lekarze nie interesowali się dalszym losem takich noworodków.
Maciej Kujawski, rzecznik prowadzącej śledztwo Prokuratury Okręgowej w Warszawie, potwierdził, że w sprawie są takie zeznania, jak opisane przez "ŻW", a teraz są one weryfikowane. "Świadkowie opisali pewną praktykę, ale brak opisu konkretnych zdarzeń, odnoszących się do określonego lekarza czy pielęgniarki" - dodał. Nie wykluczył powołania biegłych.
Musimy ustalić, czy i jakie procedury obowiązują w przypadku, gdy w wyniku zgodnego z prawem zabiegu terminacji ciąży noworodek z ciężką wadą rozwojową nie jest zdolny do samodzielnego życia - powiedział Kujawski. Zwrócił uwagę, że jeśli noworodek rodzi się żywy, należałoby podjąć działania ratujące czy przedłużające życie, np. przez umieszczenie w inkubatorze. Zdarzają się przecież sytuacje nieprzewidywalne; musimy ustalić, czy są procedury co robić, gdy jakieś dziecko ma jednak szansę na przeżycie - dodał.
Kujawski nie chciał przesądzać, jakie przestępstwo może ewentualnie wchodzić tu w grę. "Być może tzw. urzędnicze zaniechanie, bo lekarze są funkcjonariuszami publicznymi" - dodał. Zapewnił, że "nie mowy o zabójstwie".
Art. 162 kodeksu karnego mówi: "Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3". Nie wiadomo, czy ten artykuł może mieć zastosowanie w całej sprawie.
To szokujące dla każdego normalnego człowieka, nie tylko dla ministra zdrowia, ale dla każdego z nas. Ta sprawa wymaga natychmiastowego działania organów ścigania i prokuratury, oddania sprawy do sądu i reakcji, takiej jaka powinna dotyczyć każdego zabójcy - skomentował minister zdrowia Zbigniew Religa. Ludzie są różni, są podli i wspaniali. Są o wielkim sercu i są dranie. Tutaj mamy do czynienia z ohydnym draństwem - dodał.
Prof. Leszek Marian Bablok, kierownik Katedry i Kliniki Położnictwa i Ginekologii Akademii Medycznej w Warszawie uważa, że jeżeli zdarzenia takie jak opisywane przez "ŻW" miały miejsce, jest to sprawa dla prokuratora. Zasada jest taka, że ratuje się każde nowo narodzone dziecko, nawet takie, o którym - ze względu na bardzo niską wagę czy nierozwinięte płuca - wiadomo, że nie przeżyje godziny. Wkłada się je do cieplarki i zapewnia godne odejście - powiedział prof. Bablok.
Początkowo śledztwo prowadzone przez prokuraturę dotyczyło sprawy znieważenia zwłok - wszczęto je w 2005 r. w sprawie domniemanego znieważenia zwłok przez fundację Nazaret, która zorganizowała w Warszawie zbiorowy pogrzeb ok. 30 martwych noworodków oraz płodów.
Zapowiadano wtedy przesłuchania pracowników stołecznych szpitali, by ustalić, skąd fundacja miała płody. Zeznania skierowały uwagę śledczych na sprawę noworodków po terminacji ciąży.
Według organizatorów pogrzebu, płody pochodziły z jednego z warszawskich szpitali; nie zdradzili, z którego. Jak twierdziła przygotowująca całą akcję Maria Bienkiewicz, wszystko zorganizowano zgodnie z prawem.