Piąta rocznica śmierci Bułata Okudżawy

Bułat Okudżawa urodził się 9 maja 1924 r. w Moskwie, na Arbacie. Jego matka była Ormianką, ojciec Gruzinem. Oboje aresztowano w 1937 r. Ojciec Okudżawy został rozstrzelany, matkę wywieziono do łagrów, gdzie spędziła kilkanaście lat. W 1942 r. 17-letni Bułat poszedł jako ochotnik na front. Po wojnie studiował filologię rosyjską, był nauczycielem, a później dziennikarzem.

Pierwszy tomik wierszy "Lirika" wydał w 1956 roku w Kałudze. Uznanie zdobył jednak dopiero w latach 60., kiedy do wierszy dołączył melodię i niepowtarzalną interpretację własnych utworów, wykonywanych przy akompaniamencie gitary. Występy na estradzie rozpoczął w 1957 r. i bardzo szybko został przyrównany do Georgesa Brassensa. Obok Włodzimierza Wysockiego i Aleksandra Galicza był zaliczany do poetów opozycyjnych, których pieśni i wiersze rozpowszechniano w drugim obiegu.

W 1962 roku w Polsce ukazał się pierwszy tom prozy Okudżawy zatytułowany "Jeszcze pożyjesz", a w 1967 r. poeta pierwszy raz przyjechał do Polski. Niektóre z jego utworów ukazywały się drukiem wcześniej w Polsce, niż w Związku Radzieckim. W naszym kraju została też nagrana pierwsza płyta długogrająca Okudżawy. Znalazły się na niej m.in.: "Piosenka o papierowym żołnierzyku", "Piosenka o piechocie", "Piosenka o Arbacie", "Czarny kot", czy "Majster Grisza".

W 1991 roku Okudżawa był gościem honorowym Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, w 1993 roku odbył w naszym kraju serię koncertów.

Okudżawa jest autorem powieści "Spotkanie z Bonapartem", "Wędrówki dyletantów" oraz poezji wydanych w tomie "Wam poświęcam" oraz w polskim wydaniu z 1996 roku zatytułowanym "Pieśni. Ballady. Wiersze". Został uhonorowany prestiżową brytyjską nagrodą Bookera za najlepszą powieść napisaną po rosyjsku "Zamknięty teatr".

Bułat Okudżawa zmarł 12 czerwca 1997 roku w Paryżu w wieku 73 lat.(miz)