Otwarto wystawę "Warszawa-Moskwa/Moskwa-Warszawa 1900-2000"
Tłumy przybyły w piątek do warszawskiej
Zachęty na wernisaż wystawy pt. "Warszawa-Moskwa/Moskwa-Warszawa
1900-2000", skupiającej ok. 400 obiektów. Ekspozycja, której od
miesięcy towarzyszy duży rozgłos, to pierwsza tak duża prezentacja
związków artystycznych pomiędzy Polską i Rosją w XX wieku.
Pierwotnie wystawa miała odbywać się jednocześnie w kilku miejscach Polski (m.in. w Warszawie i Łodzi). W Zachęcie prezentowany miał być tylko niewielki fragment wystawy - powiedziała kurator ekspozycji Anda Rottenberg.
Wystawa jest najważniejszym punktem rozpoczętych właśnie w naszym kraju obchodów Sezonu Rosyjskiego w Polsce. Obrazy, instalacje, plakaty, fotografie i grafiki autorstwa wybitnych polskich i rosyjskich artystów będzie można oglądać do 30 stycznia. Od marca 2005 wystawa pokazywana będzie w Galerii Tretiakowskiej w Moskwie w ramach Sezonu Polskiego w Rosji.
Na ekspozycji zgromadzono dzieła od przełomu XIX i XX w. w Polsce i Rosji do pierwszych lat XXI wieku. Układ chronologiczny wystawy jest czasem przełamywany tworzeniem mniejszych ekspozycji wokół określonych tematów, takich jak wizerunek człowieka, sztuka w kręgu twórczości Kazimierza Malewicza czy refleksja wobec II wojny światowej.
Prezentowane są prace m.in. Ferdynanda Ruszczyca, Jana Ciąglińskiego, Bolesława Cybisa, Witkacego, Katarzyny Kobro, a także Jerzego Nowosielskiego i Edwarda Dwurnika. Pojawiają się także kultowe nazwiska sztuki rosyjskiej - Aleksandra Rodczenko, Władimira Tatlina, Dawida Burluka, Michaiła Wrubla, Kazimierza Malewicza i Wasyla Kandinskiego.
Stół zasłany czerwonym obrusem, na którym są ułożone białe talerze, a obok nich sierpy i młoty, to instalacja "Ostatnia wieczerza" Andrieja Filippowa. Można zobaczyć także m.in. repliki obiektów ze spektaklu "Wielopole, Wielopole" Tadeusza Kantora - okno, łóżko, drewniany krzyż wetknięty w kopiec ziemi, a także atrapę polskiego komunistycznego pokoiku skonfrontowanego z podobnie urządzonym rosyjskim.