Mozart Goes Jazz

W tym wypadku jest to pomysł nowy. Wybór Mozarta może zastanawiać i zadziwiać, bowiem ten kompozytor uchodzi za nieprzerabialnego. Było mnóstwo przeniesień Bacha do świata jazzu. Były liczne przeróbki Chopina, zwłaszcza w Polsce, ale nie było Mozarta. W tym wypadku nie można nawet mówić o przerabianiu Mozarta na jazz, lecz raczej o łączeniu Mozarta z jazzem i współczesną muzyką poważną. W pierwszej i trzeciej części zachowana została prawie bez zmian melodyka i forma Kwintetu klarnetowego Mozarta, natomiast harmonia została radykalnie zmieniona na współczesną. Lecz najważniejszą zmianą są dodane partie jazzowe, improwizowane, oparte na harmonii, która zupełnie nie przypomina mozartowskiej. Druga, to niezwykle melodyjna część Larghetto, która zaaranżowana została w sposób bardzo podkreślający lirykę mozartowską, przypominający raczej muzykę sweet-pop niż jazz, aczkolwiek też znajdują się tu partie improwizowane-jazzowe. Część czwarta „Allegro z Wariacjami” została potraktowana w sposób odrębny, zupełnie
wariacki. Mamy tu wariację w stylu soul, mamy wesołą - karaibską w stylu raegge, jest też bluesowa - smutna, jest allegro jazzowe, jest nawet wariacja góralska.

Premiera tego projektu odbyła się 4 maja 1998 w Monachium.