W tym roku w Sztokholmie o trzy pierwsze, trzy drugie i trzy trzecie nagrody oraz kilka wyróżnień rywalizowało 70 projektów z 30 krajów - w sumie ponad 114 osób w wieku od 15 do 20 lat. Byli to laureaci krajowych konkursów, w których uczestniczyło około 30 tys. osób.
Tomasz Wdowik, absolwent IV LO im. Mikołaja Kopernika w Rzeszowie - laureat pierwszej nagrody w Sztokholmie - opracował metodę syntezy związku chemicznego, który potencjalnie może być nieznanym dotychczas lekiem na choroby serca z grupy tzw. beta-blokerów.
Jak powiedział, swoje prace prowadził w zespole młodych naukowców na Politechnice Rzeszowskiej, który zajmował się właśnie tego typu związkami. Dodał, że jego sukcesem nie było wymyślenie nowego związku chemicznego, ale opracowania krok po kroku metody wieloetapowej syntezy.
Nie doznałem olśnienia w związku z ogólnym procesem. Były to takie drobne przebłyski dotyczące poszczególnych etapów. Myślałem, że można to zrobić inaczej, może tak będzie lepiej. Moje pomysły okazały się trafione - wyjaśnił.
Laureat drugiej nagrody, absolwent III LO im. Adama Mickiewicza we Wrocławiu, Michał Marcinkowski zyskał uznanie jurorów swoją pracą na temat geometrii trójkąta. Michałowi udało się dowieść, że znane od dawna linie Eulera i Nagela, które łączą pewne szczególne punkty trójkąta, mogą być wzajemnie przekształcane. Jego dowód może mieć znaczenie dla rozwoju geometrii.
Marcinkowski powiedział, że geometria trójkąta to fascynująca dziedzina, którą się można bawić latami. Zaznaczył jednak, że teraz zamierza poświęcić się studiom matematycznym (jest studentem matematyki na Uniwersytecie Wrocławskim, studiuje też informatykę na Politechnice Wrocławskiej), a w przyszłości zamierza pozostać na uczelni i pracować naukowo.
Poza laureatami, Tomaszem Wdowikiem i Michałem Marcinkowskim, Polskę reprezentował także Maciej Partycki, który w swojej pracy rozważał zależność między położeniem jachtowego masztu obrotowego i wydajnością jednego z żagli. Wykazał jaki kąt nachylenia masztu będzie optymalny dla osiągnięcia największej wydajności żagla. Jego prace mogą posłużyć do poprawienia wyników osiąganych przez jachty regatowe.
Napisałem jakby instrukcję obsługi do istniejących już rozwiązań technologicznych - powiedział Partycki. Aby zrealizować swój projekt młody naukowiec musiał skonstruować wiele modeli masztów i żagli, które testował we własnoręcznie zbudowanym w garażu tunelu aerodynamicznym.
