Do ubikacji na korytarz

Pod koniec sierpnia 2006 roku w 3640 mieszkaniach komunalnych nie ma ubikacji. To 7% wszystkich gminnych czynszówek, których w mieście jest 52 tysiące. Tak wyglądają liczby. Ale droga z mieszkania do ubikacji wykracza poza statystykę. Zwłaszcza, gdy musi ją pokonać ktoś, kogo los i tak nie potraktował łaskawie.

W takiej właśnie sytuacji jest Marzena Rokicka, samotna matka wychowująca trójkę dzieci. Pięć lat temu dostała od gminy mieszkanie socjalne. Znajduje się ono przy ulicy Wyspiańskiego, na czwartym piętrze. Na każdą kondygnację przypada tam jedna toaleta znajdująca się między piętrami. Pani Marzena musi więc do niej schodzić po schodach.

Z 13-letnim Dominikiem i 12-letnią Julią nie ma większego problemu. Chociaż gdy jest zima, to wszyscy chorujemy przez panujący tam ziąb – tłumaczy kobieta. Najgorzej jest z siedmioletnią Kasią, którą muszę znosić na rękach – dodaje.

Dziewczynka jest niepełnosprawna i nie chodzi. Sama więc sobie nie poradzi. Podobnie jest, gdy mała zapragnie wyjść na podwórko lub musi iść do lekarza. Do tego nie ma centralnego ogrzewania. Węgiel do pieca Rokicka nosi więc z parteru.

Na brak toalet w mieszkaniach narzeka znacznie więcej wrocławian. Małgorzata Chmiel z ulicy Miłoszyckiej chodzi z rodziną i sąsiadami do wygódki na zewnątrz budynku. Latem to jeszcze można wytrzymać, ale zimą jest tragedia. No i musimy płacić za opróżnianie szamba – mówi. Razem z rodziną czeka również na podłączenie wody do budynku. Półtora miesiąca temu pojawił się u niej pracownik wodociągów. Niedługo ma zapaść decyzja w jej sprawie. Ale toalety w mieszkaniu raczej nie będzie miała.

Marzena Rokicka również doczekała się odwiedzin eksperta. Dwa miesiące temu przyszedł do mnie pan z gminy i robił dokumentację. Tak bardzo chciałabym mieć normalne, nieduże mieszkanko z toaletą w środku – mówi Rokicka.

Izabela Czuban z Zarządu Zasobu Komunalnego wyjaśnia, że Marzena Rokicka nie jest pozostawiona bez pomocy. Za mieszkanie socjalne, które wynajmuje, ma naliczony bardzo niski czynsz i dostaje wsparcie na jego opłacanie z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej – wyjaśnia Czuban. Dodaje również, że na skutek interwencji pani Rokickiej ZZK przygotowuje teraz opinię techniczną budynku i mieszkania. Może ona przyspieszyć decyzję o wykwaterowaniu części lub wszystkich lokatorów, tym bardziej że budynek ma przejść gruntowną renowację.

W większości mieszkań pozbawionych toalet nie ma możliwości zbudowania WC wewnątrz bez generalnego remontu całego budynku.

Decyzja o wykwaterowaniu należy do wydziału lokali mieszkalnych magistratu. Maria Kordska, zastępca dyrektora, wyjaśnia jednak, że przepisy zawarte w uchwale rady miasta Wrocławia nie określają możliwości zamiany lokali socjalnych. Pani Rokicka w czerwcu tego roku złożyła wniosek o przedłużenie umowy najmu – mówi Kordska. We wcześniejszej korespondencji kwestionowała stan techniczny mieszkania oraz całego budynku. Zobowiązano Zarząd Zasobu Komunalnego do wydania opinii, czy lokal spełnia wszystkie wymogi - dodaje.

Sprawa ewentualnego remontu wyjaśni się więc po ekspertyzie ZZK. Zastępca dyrektora twierdzi również, że gdy gmina przydziela lokal socjalny, bierze pod uwagę stan techniczny budynku, ale i zdrowie wnioskodawcy i jego rodziny. Wychodzi na to, że w opinii gminy pani Rokicka wraz ze swoją niepełnosprawną córką może więc mieszkać na czwartym piętrze z toaletą na zewnątrz mieszkania. Czy i kiedy miasto wyposaży wszystkie komunalne mieszkania w toalety – tego w magistracie nikt nie wie.

Najczęściej tylko generalne remonty pozwalają na instalowanie toalet w mieszkaniach, w których ich brakuje. ZZK w lokalach socjalnych i zastępczych przeprowadza ich kilkaset rocznie: W 2004 zmodernizowano 355 takich mieszkań, w 2005 było ich 393. Na ten rok planuje się remont 400.

Maciej Czujko