Trudne życie dwugłowego węża
Choć mówi się, że co dwie głowy to nie jedna, dwie głowy u jednego węża komplikują życie. O nietypowych zachowaniach znalezionego w Hiszpanii dwugłowego zwierzęcia mozna przeczytać w serwisie internetowym National Geographic.
Ludzie opowiadający mity o dwugłowych potworach mogli inspirować się naturą - dwugłowe zwierzęta, choć rzadko spotykane, naprawdę istnieją. Znaleziony ostatnio w Hiszpanii dwugłowy wąż daje biologom rzadką okazję do stwierdzenia, w jaki sposób anomalia wpływa na jego zdolność do polowania czy rozmnażania się.
Dwugłowego węża z gatunku Elaphe scalaris znaleziono w pobliżu hiszpańskiej wioski Pinoso. Dwumiesięczny, niegroźny wąż drabinkowy mierzy około 20 cm.
Chyba dobrze, że został schwytany. Jego szanse na przeżycie w naturze są zerowe - uważa Gordon Burghardt, herpetolog z Uniwersytetu Tennessee, który już kilkakrotnie badał dwugłowe węże.
Obserwując jedzącego węża Burghardt zauważył, że często dwie głowy walczą między sobą o to, która połknie posiłek. Według biologa, takie zachowanie w naturze o wiele bardziej narażałoby go na schwytanie przez inne drapieżniki. Biolog odniósł jednak wrażenie, że obie głowy "są głodne" jednocześnie, i że obie "decydują się" chwytać tę samą ofiarę.
Trudnością dla dwugłowego węża jest także obranie kierunku. Nie byłby on w stanie błyskawicznie zareagować na atak - dodaje Burghardt.
Polując, węże kierują się głównie zmysłem węchu. W przypadku dwugłowego zwierzęcia zdarza się, że jedna głowa poczuje drugą, atakuje ją i usiłuje połknąć - wyjaśnia James Badman z Arizona State University, dodając, że w niewoli nietypowy okaz całkiem dobrze egzystuje.
Thelma i Louise, dwugłowy wąż żyjący w ogrodzie zoologicznym San Diego, miał piętnastkę normalnych potomków.
Dwugłowe węże powstają najczęściej w ten sam sposób, jak syjamskie bliźnięta. Rozwijający się zarodek zaczyna dzielić się na dwa osobniki. W pewnym momencie podział częściowo ustaje, a węże pozostają zrośnięte.
Od miejsca, w którym ciała się rozdzielą, zależy ilość normalnie wykształconych, podwójnych organów, a zatem i stopień, w jakim konkurować będą ze sobą głowy - wyjaśnia Burghardt. Najgorzej, gdy są blisko siebie. Im niżej ciało się rozdziela, tym bardziej niezależna jest każda z głów - dodaje.
Głowy znalezionego w Hiszpanii węża odrastają od wspólnego ciała na wysokości "szyi". Eksperci nie wiedzą na razie, które z organów się zduplikowały.
Wąż z Hiszpanii zamieszka w laboratorium Enrique Fonta, biologa z University of Valencia. Font chce zbadać, w jaki sposób dwie głowy współpracują namierzając i chwytając ofiarę, a także jak dwa mózgi regulują głód i inne zachowania. (mk)