Niedożywieni pacjenci

Niedożywienie w polskich szpitalach jest bardzo duże. Mimo wprowadzenia do praktyki klinicznej tzw. leczenia żywieniowego, niedożywienie wśród chorych hospitalizowanych jest nadal zjawiskiem powszechnym - mówili uczestnicy sesji, poświęconej niedożywieniu w szpitalach.

Niedożywienie chorych jest poważnym problemem, ponieważ pogłębia chorobę, wydłuża pobyt chorych w szpitalu i zwiększa koszty leczenia - tłumaczyli naukowcy.

Według dr Macieja Słodkowskiego z Akademii Medycznej w Warszawie, niedożywienie w szpitalach spowodowane jest m.in. brakiem środków finansowych, szczegółowych instrukcji dotyczących oceny i monitorowania stanu odżywiania oraz niedostatecznej wiedzy na temat zasad żywienia w szpitalach.

Utrata około 25% masy ciała powoduje depresję, apatię, utratę masy mięśniowej i zmniejszenie wydolności fizycznej. Natomiast apatia i depresja powodują utratę woli wyzdrowienia i uniemożliwia udział pacjenta w leczeniu - powiedział kierownik Zakładu Żywienia w Akademii Medycznej w Warszawie, prof. Bruno Szczygieł.

W przypadku niedożywienia, jak tłumaczył naukowiec, osłabienie mięśni oddechowych zwiększa podatność na zakażenia układu oddechowego i może utrudniać odłączenie pacjenta od respiratora; gojenie ran pooperacyjnych jest upośledzone, a częstość zakażeń większa niż u chorych prawidłowo odżywionych.

Zdaniem prof. Szczygła, najprostszym sposobem zapobiegania niedożywieniu jest przyjmowanie takiej ilości pokarmów, która pokryje aktualne zapotrzebowanie pacjenta na energię.

Zgodnie z rekomendacją Europejskiego Towarzystwa Żywienia Poza- i Dojelitowego (ESPEN), zarówno wskazania, jak i wybór drogi i metody żywienia powinny być dokonywane i nadzorowane przez międzydyscyplinarny zespół leczenia żywieniowego.

Zespół taki powinien istnieć w każdym szpitalu, a do jego zadań powinny należeć sprawy związane z optymalizacją żywienia, identyfikacją chorych niedożywionych, leczeniem żywieniowym i szkoleniem w tej dziedzinie - mówili naukowcy.

Sesje plenarne i naukowe kongresu są poświęcone m.in. profilaktyce chorób żywieniowozależnych, prawu żywnościowemu, bezpieczeństwu żywności, polskiemu rynkowi żywności (produkcja i konsumpcja). W obradach bierze udział pięciuset przedstawicieli nauki oraz stu przedstawicieli przemysłu.

Organizatorami kongresu są m.in. Instytut Żywności i Żywienia, Wydział Nauk o Żywieniu Człowieka i Konsumpcji SGGW, Instytut Ochrony Roślin, Stowarzyszenie Polska Federacja Producentów Żywności i Państwowy Zakład Higieny.